1. “Zor – zor yig’lab turar Andijon” qo’shig’I tugallanish ostida 2 olib boruvchi chiqib keladi.
I olib boruvchi:
Bashoratchi deyishadi shoirlarni,
Shuning uchun suyishadi shoirlarni.
Suyib turib suyishadi shoirlarni,
Qizg’aldoqlar qirlarda xor yig’lar bu kun.
II olib boruvchi:
Bashoratlar yolg’on chiqsa bo’lmasmidi,
Yolg’on chiqsa, tole’ nima kulmasmidi.
Qaro yerning bag’ri sizsiz to’lmasmidi,
Boychechaklar bag’rimda qon yig’lar bu kun.
I olib boruvchi:
Talpingan ko’klammidi, ko’ngilchamning,
Ko’k kiygani ko’klammidi, ko’ngilchamning.
Kiyay desa ko’k kammidi, ko’ngilchamning,
Kapalaklar kaftimda xor yig’lar bu kun.
II olib boruvchi:
Kuylamasman endi sira muhabbatni,
Kuylasam ham o’ylamasman muhabbatni.
Esga olib har zamon Muhammadim,
Erka kiyik xumor – xumor yig’lar bu kun.
I olib boruvchi:
Assalomu alaykum hurmatli hamkasabalar, aziz talaba – yoshlar. Mana bugun biz Muhammad Yusufning yorqin hayoti va ijodiga bag’ishlangan xotirasini o’tkazish uchun to’planib turibmiz.
II olib boruvchi:
Bevaqt o’lib adabiyotimiz gulshaniga barq urib ochilib, yashnab turgan bir chechakniuzdi-yu ketdi.
I olib boruvchi:
Muhammad Yusuf adabiyotimizga chaqnab kirib kelgan qisqa vaqt ichida eng yosh “O’zbekiston xalq shoiri” sifatida tanilgan xalq shoiri edi.
II olib boruvchi:
Uning xalqona ohanglardagi misralar o’zbekning chin ma’nodagi ma’noviy mulkiga aylandi.
I olib boruvchi:
Agar Muhammad Yusuf she’rlarini jamlab, bir nom bilan umumlashtirsa, uni “O’zbek xalqiga qasida” deb atash mumkin bo’lar edi. Chunki Har bir she’r misrasi ortida O’zbek , uning dardi, quvonchi, tashvishi, mehri, orzu umidlari, qo’yingchi, butun hayoti gavdalanadi.
II olib boruvchi:
Dillarni titratib sovuq shum xabar
She’r ahlini etdi dilgir va mayus
Safar tez qaribti nechun bu qadar
Siz qayga ketdingiz Muhammad Yusuf.
I olib boruvchi:
Bir kunlik umridan ajratib hissa,
Qak,karni uyg’otgan ulug’ faylasuf.
O’zbekning dardidan bitib vbyu hissa,
Siz qayga ketdingiz Muhammad Yusuf.
II olib boruvchi:
Atrofni kuzatib besabr, beshavi,
Qalbida qo’zg’alib bor amri ma’ruf.
Osmonday yurakni biz uchun to’shab,
Siz qayga ketdingiz Muhammad Yusuf.
Muhammad Yusufga bag’ishlab yozilgan she’rlardan o’qishadi.
She’rlar kompazisiyasidan so’ng , I- ishtirokchi Muhammad Yusufning “Uzr she’ri” she’rlarni aytadi.
Uzr she’ri.
-
ishtirokchi:
Biz bahorga oshiq bo’ldik, kuzdan uzr,
Xazonlarda qolib ketgan qizdan uzr,
Har ne o’tsa bizdan o’tdi, bizda gunoh,
Tug’ilmagan qo’shiqlarim zizdan uzr.
Dili borga dardim dildan to’kkanim rost,
So’z boshida bosh egib tiz cho’kkanim rost.
Gohi jonni avaylagan-qo’riqchim rost,
Tug’ilmagan qo’shiqlarim zizdan uzr.
O’ksimasin zardob to’la ko’ngilchangiz.
Daryo-daryo ko’z yoshim bor cho’milsangiz,
Men ham mashhur bo’larmidim , tug’ilsangiz,
Tug’ilmagan qo’shiqlarim zizdan uzr.
Yuragimning tagidasioz yalpizdan pas,
Goh o’ylayman –shundoq qo’lim uzatsam bas!
Yuzingiz bir ko’rmay sira o’lgim kelmas.
Tug’ilmagan qo’shiqlarim zizdan uzr.
(Qo’shiq, raqs)
I olib boruvchi:
Shoir O’zbekiston atalmish yurt farzandi ekanligidan cheksiz g’ururlanardi. U millatning chinakkam fidoyi farzandi edi. Mehr va samimiyat bilan “Muqaddas Yusufman O’zbekistondan” deya o’zbekligidan faxrlanar, boshqalarni ham shunga undar edi.
II olib boruvchi:
Aziz vatanimning armonli ohiga aylangan Mirzo Ulug’bek, Zahiriddin Muhammad Bobur kabi zotlarning qismati, Amir Temur, Alisher navoiy kabi siymolar taqdiri shoir qalamidan she’r bo’lib emas, hasrat bo’lib to’kiladi.
I olib boruvchi:
Xalqni ozod ko’rish istagida shohid ketganlarning bezovta ruhlari shoirni qiynaydi.Shuning uchun bo’lsa kerak, qatag’onlik davrining jirkanch manzaralari va bevaqt xazon bo’lgan vatandosh ma’rifatparvar ajdodlarimiz ruhini shod etish maqsadida jo’shib yozardi.
II olib boruvchi:
O’zbekning ardoqli shoiri Muhammad Yusuf ko’plab jaded adabiyotining namoyondalariga bag’ishlab madhiyalar yozgan. Ular tilidan so’zlaydi, orzu istaklarini namoyon qiladi.
I olib boruvchi:
Bir arsloni o’tdi O’zbekning,
Ohi ko’kka yetdi O’zbekning.
Quyosh yig’la, osmon, aza tut,
Muahammadi ketdi O’zbekning.
II olib boruvchi:
Baland ketdi, shoniga ketdi,
Jannatning ayvoniga ketdi.
Turk yukini yelkalashay deb,
Yassaviyning yoniga ketdi.
Sahnada tarixiy shaxslar siymosi gavdalanadi;
Amir Temur – siymosi gavdalanadi.
O’shal kuni qayda eding, bolam derman,
Qulog’ingga yetmadimu nolam derman.
Meni qo’zg’ab nima topdi olam, derman,
Yurtdoshlarim so’rog’iga bering javob.
Tirik ersam tinmasdi-ku yarog’im,
O’lik jondin na istarlar, qarog’im.
Qo’lim qayda deyman, bosh chanog’im.
Farzandlarim so’rog’imga bering javob.
Bu qandayin ko’rgulik, yo rabbano,
Yovuz yotdan yer ostida yo’q panoh.
Mirzo Bobur qayda, qayda Mironshoh,
Yurtdoshlarim so’rog’imga bering javob.
Dunyo topdim deydi , dunyo yig’ladim,
Men el uchun ot ustida uxladim,
Nahot endi o’z go’rimga sig’madim,
Farzandlarim so’rog’imga bering javob.
Men ne qilay,
Men bir ojiz bandaman,
Ruhlar bilan bir jonu bir tandaman.
Uzr so’rab har kun samarqanddaman,
Ulug’ naslim so’rog’imga bering javob.
Mirzo ulug’bek so’zlaydi.
Bag’rimda bo’y etgan bo’z bolam,
Mergan bolam, lochin ko’z bolam.
Bo’g’zimga tig’ urgan o’z bolam,
Men dardimni kimga aytaman.
Sezmay qoldim..O’shanda chog’im,
Yulduzlarda ekan nigohim.
Bilmadim ne ekan gunohim,
Men dardimni kimga aytaman.
Qancha g’amga botmagan edim,
Qancha og’u yutmagan edim.
O’z bolamdan kutmagan edim!
Men dardimni kimga aytaman.
Tanim muzlab, goh tosh qotaman,
Men shoh emas , axir otaman,
Go’rimda ham o’ylab yotaman,
Men dardimni kimga aytaman.
Mirzo Bobur
Toqatim topdi oqibat,
Taxtni yov oldi oqibat,
O’z yurtim qoldi oqibat
Avg’on ketdim daryo kechib.
Omad kelar katar ekan
Jon do’sting ham sotar ekan
Ortingdan tosh otar ekan,
Hayron ketdim daryo kechib.
Ikki ko’zim elimdadur,
Cho’g’dek so’zim tilimdadur.
Dilim yonib, dilimda bir
Armon, ketdim daryo kechib.
Bog’ishamol sayr endi-
Qilg’ay chiqib g’ayr endi.
Boburing yo’q , xayr endi,
Anjon, ketdim daryo kechib.
Qo’shiq: “Unutmoq mumkinmas sizlarni”
I olib boruvchi:
Muhammad Yusuf she’rlari orqali nafaqat o’zini, balki qancha — qancha hofizlarni, xonandalarni elga tanitdi. Shoirning har bir so’zi she’r edi. U inson qalbining tub-tubidagi dardini topib yoza olardi. U kishining yuragi xalq yuragi bilan hanohang urardi.
II olib boruvchi:
U kishi barcha mavzularda muhabbatm Vatan, ona, shaharlar madhiyasi, tarixiy shaxslar, tabiatga bag’ishlab ijod qilardi. Hatto “peshonasi yo’q qizg’aldoq…” dan tortib “ko’zi top’la yosh jayron” gacha barcha barchani sevardi.
She’rlar kompazisiyasi. Sahnaga talabalar kirib keladilar.
-
ishtirokchi
Erka kiyik, maylimi bir erkalasam.
Majnun bo’lib sahrolarga etaklasam
Bu dunyoda birday g’arib men ham, sen ham.
Erka kiyik, maylimi bir erkalasam.
Shamol emas , izing quvib yurdi kamon,
Sayyod mening kulbamni ham qildi vayron,
Sening joning, mening jonim- omonat jon
Erka kiyik, maylimi bir erkalasam.
-
ishtirokchi.
Gulim, mehr ko’zda degani yolg’on
Mening dilimda hech o’chmas yolqinsiz,
Qancha korishmasak shuncha qadrdon,
Qancha oils bo’lsak shuncha yaqinsiz.
Siz shirin dardimsiz, shirin azobim.
Siz mening ko’klardan topgan pftobim
Yerlarda yo’qotgan ko’zmunchog’imsiz.
Siz o’sha ko’zimning kiftida yurgan
Siz osha ko’glimga ko’gli in qurgan
To’kilay deb tilim uchida turgan,
She’rimsiz, bir umr bitmas ohimsiz.
-
ishtirokchi.
Belbog’
Pahlavon yigitcha polvon yigitcha,
Dumog’i osmonni olg’an yigitcha.
O’zbek ekaningiz yolg’on, yigitcha,
Belbog’ingiz qani belingizdagi?
Uzr, og’ir olmang achchiq so’zimni,
Qoq yuragingizga sanchiq so’zimni.
Nega yahnatmaydi boqsam ko’zimni,
Belbog’ingiz qani belingizdagi?
Asli-ku siz tinim bilmas dehqonsiz,
Ter to’kib, hech minnat qilmas dehqonsiz.
Dunyoni gullatib qo’ygan hoqonsiz,
Belbog’ingiz qani belingizdagi?
Tovoningiz o’lsa arzir bu tuproq,
Qancha o’lsa shuncha qarzir bu tuproq.
Ammo g’urur kerak insonga ko’proq,
Belbog’ingiz qani belingizdagi?
Ulkan paxtazordir yurtning to’rt yog’I,
Yerni oqqa o’rab bo’ldingiz chog’i.
O’sha paxtangizdan pishilgan chohi,
Belbog’ingiz qani belingizdagi?
Dehqoni, cho’poni, bog’boni bari,
Turkiyning to’qson olti qabilalari.
Ey, Mirzo Boburning nabiralari,
Belbog’ingiz qani belingizdagi?
Sahnaga Abdulla qodiriy qahramonlari chiqishadi.
Zaynab:
Tengim boshqa, dedi yor,
Topdim desm tengimni.
Marg’ilonlik bir dildor
Tortib oldi begimni.
Kulgi ketmay ko’zimdan
Yog’ar bo’ldi ko’z yoshim
Ko’z-ko’z qilib baxtini
Yoqar bo’ldi kundoshim.
Nima bo’ldi, bek yigit,
Bekangizga qarash yo’q?
Kumushdan ming o’rgilib,
Zaynabdan hol so’rash yo’q.
Taqdir derdim, shum taqdir,
Ko’nglim ko’nsa kuymasdim.
Begim, Sizni men axir,
Kumushdan kam suymasdim.
Qolsam dardim bir dunyo,
Ketsam – bir uy ko’chim bor,
Kumushoyni keltirgan
Aravad o’chim bor!
Farhod:
Sen Shirinu men ham Farhod emasman,
Sen achchig’u men ham navvot emasman.
Zaynab, Zaynab, menga aytma zoringni
Sen dilxunu men ham dilshod emasman.
Boshga neki tushsa ko’pdan atamish,
Biz bir qafas aro giryon bir juft qush.
Bir go’shada sen xomushsan, men xomush,
Sen vayronu men ham obod emasman.
Qo’shiq: “Marg’ilonda kumushni ko’rdim”
I olib boruvchi:
Vatanparvarlik g’oyalari Muhammad Yusuf she’riyatining o’zagini, Tub mohiyatini tashkil etadi.
II olib boruvchi:
Vatanni har kim o’zicha suyadi, o’zicha ardoqlaydi. Muhammad Yusuf O’zbekistonni alohida bir mehr bilan alqiydi.
I olib boruvchi:
Xalq uchun, Vatan uchun, Mustaqillik uchun yonib yozardi. Uning “O’zbekiston” she’rini bir eslang-a. Qanday go’zal, jozibali, kuchli qo’shiq bo’ldi. Hatto yoshlar gimniga aylanib ketdi.Shunday she’rni bitgan shoir o’lishi mumkin-mi? Yo’q also! U Hamish tirik.
II olib boruvchi:
Vatan haqida juda ko’p yozilgan. Biroq yozmoq bilan yozmoqning farqi bor. Muhammad Yusuf bir she’rida “Yurtim seni iddiolar qimay sevaman” deb aytganida qanchalar haq edi. Darhaqiqat, u o’z elini, xalqi, vatanini chin farzandday, beg’araz, sitqidildan yaxshi ko’rar edi. Shu mehrining natijasi o’laroq, uning she’riyati ham xuddi shundoq beminnat va beg’araz she’riyat sifatida maydonga keldi.
She’rlar kompozitsiyasi:
-
“Vatan”
-
“Vatan madhi”
-
“Ulug’imsan Vatanim”
Barcha birgalikda “Yoshlar gimni”ni barilla kuy ostida aytiladi.
Qushday uchib quchog’ingdan dunyo ko’rdim,
Kechib-kechib topganlarim sog’inch bo’ldi.
Qancha oils ketmay shuncha qadring sezdim,
Qayga yursam yodu mehring ovunch bo’ldi.
Aylanayin qora qoshu ko’zlaringdan-a,
Ozingdan qo’ymasin xalqim, o’zingdan-a! …
Birov uchun birodar tush ko’rib bermas,
Mehnat qilmay bir bog’ o’tin o’rib bermas.
Bayramingda oylab bazm qilgan qasrlar,
Boshimizga ish tushsa bir kun turib bermas.
Nomus kuyi tushmasin hech bo’g’zingdan-a,
Ozingdan qo’ymasin xalqim, o’zingdan-a! …
Erk vodiysi – zahmatlarga siylovdir bu,
Toy qoqilib ot bo’lguvchi yayovdir bu.
Ranj chekmasang nurli – nurli tonglar qayda,
Sinovdir bu, balki buyuk sinovdir bu,
Bosh ketsa ham qayta so’zingdan – a,
Ozingdan qo’ymasin xalqim, o’zingdan-a! …
Boldan shirin tatir qora bug’doying ham,
O’zingdan bo’lsa gar shohu gadoying ham.
Bir tanu jon, bir-biringdan rozi yursang,
Xudoyim ham sendan rozi Xudoyim ham.
Gohi ipak gohi yaktak bo’zingdan-a,
Ozingdan qo’ymasin xalqim, o’zingdan-a! …
Er boshiga ish tushsa o’t kechguvchidir,
Chidaymiz-da, bu zahmatlar o’tkinchidir.
Hurliging haq qolgan bari o’taversin,
Bu dunyoda eng yorug’ baxt-el tinchidir! …
Ayirmasin beminnat non tuzingda-a,
Ozingdan qo’ymasin xalqim, o’zingdan-a! …
-
Рекомендации для девочек-подростков
-
Только девушки должны читать: ДЕВУШКИ, которые не хотят, чтобы парни женились
-
Это проблема, о которой мужчины не хотят говорить, но страдают в тишине
-
Какие витамины в каком продукте?
ПОДЕЛИТЬСЯ С ДРУЗЬЯМИ:
«Я вернусь как песня» (сценарий, посвященный рождению Мухаммеда Юсуфа)
Наша литература даже не замечает, как поэт Мухаммад Юсуф попал в поэзию. Но он быстро, ко всеобщему удивлению, упал в рот. Что касается его работы, он часто поет свои песни. Его произведения посвящены очень актуальной теме, очень серьезной, но очень близкой к просторечию и бегло. Он прославился не только своими песнями, но прежде всего своими стихами, в которых выражена боль народа в бочках и описана любовь к стране в уникальных стихах.
Отдел научной методологии
«Я вернусь как песня»
Он посвящен 55-летию народного поэта Узбекистана Мухаммеда Юсуфа
Ташкент 2009
Мы часто слышали, что в душе настоящего поэта всегда поет волшебная птица. Я твердо верил, что эта птица была сердцем Мухаммаджона. И его глаза, и лицо, казалось, всегда нежно пели.
Абдулла Орипов
Герой Узбекистана
Мухаммед Юсуф — поэт, завоевавший любовь народа
Если вы перевернете страницы книг Мухаммеда Юсуфа, мы с удовольствием прочитаем каждое стихотворение, как если бы у вас под ушами играла песня. Вы часто разделяете внутреннюю боль.
Наша литература даже не замечает, как поэт Мухаммад Юсуф попал в поэзию. Но он быстро, ко всеобщему удивлению, упал в рот. Что касается его работы, он часто поет свои песни. Его произведения посвящены очень актуальной теме, очень серьезной, но очень близкой к просторечию и бегло. Он прославился не только своими песнями, но прежде всего своими стихами, в которых выражена боль народа в бочках и описана любовь к стране в уникальных стихах.
Мухаммед Юсуф был редким талантом, но он также был редким поэтом. Он преследовал ее, а не слава. На первый взгляд стихи Y кажутся очень простыми и понятными. Однако ни один поэт не может писать, как он. Его, казалось бы, написанные стихи заставляют фанатов плакать, смеяться и обнимать его. Люди не читали его стихи без волнения, они искали его книги в магазинах.
Мухаммад Юсуф был одним из самых счастливых и успешных поэтов. Ему посчастливилось увидеть независимую страну, свободный народ … Во время великих праздников его страны его песни играли в бочках. Молодые люди даже превратили свои стихи об Узбекистане в свои гимны. В связи с этим необходимо особое внимание Президента уделить этому скромному поэту. Поэт Мухаммад Юсуф получил любовь нашего президента, как только услышал песню о нашем предке Улугбеке. Ему с радостью было присвоено звание «Народный поэт».
Символ народа и Родины в поэзии Мухаммеда Юсуфа
Любить, чтить и защищать Родину — это первейший долг человека, и вместе с тем его патриотическая добродетель — одно из высших чувств души. Поэтому любовь и тоска Родины потрясают сердце, не отходя от него и в двух шагах. Ничто не заменит любви к Родине, тоски по святой Родине. Мухаммад Юсуф также использовал мелодию народных песен в своих стихах как важный методический инструмент. Это также способствует укреплению интернационального, национального духа произведений поэта.
Родина!… Что на свете больше этого слова. Есть ли на свете поэт, который не прославлял бы его ?! Также есть факт, что каждый художник в своем сердце открывает для себя Родину.
Стихи, написанные Мухаммедом Юсуфом в духе патриотизма, тоже можно назвать результатом его любви к Родине и высокого вдохновения. Он в детстве хвалит Родину за ее близость и единство:
Что я сделал с миром,
Ты мой светлый мир.
Вы правы,
Твой собственный султан,
Твой трон, Соломон,
Yolg`izim
Я единственный
Что я нашел?
Вы один из моих великих
Ты молодец, Родина моя …
В одном из своих первых стихотворений Мухаммад Юсуф написал: «Мама, я останусь в Ташкенте и стану великим поэтом, или я пойду в деревню и умру, опираясь на мяту».
Действительно, Мухаммад Юсуф стал одним из великих поэтов нашей страны. После окончания Ташкентского государственного университета работал в газетах, журналах и издательствах. Его первый сборник стихов «Таниш тераклар» вышел в 1985 году. Позже были опубликованы многие его сборники, такие как «Молитва», «Спящая девушка», «Корабль любви», «Друг в сердце», «Лжец». Его стихи пользовались большой популярностью в народе, многие из них исполнялись.
Поэт всегда писал стихи в ответ на различные изменения в обществе. Это непростая позиция, но жгучие сердечные боли вызывают боль в сердцах других. Мухаммад Юсуф написал много стихов об истории. Родина страдала и угнеталась бедствиями, постигшими ее народ. Трагедия, постигшая народ несколько сотен лет назад, тронула сердце поэта. Он думал о будущем людей. Он сказал, что для того, чтобы знать будущее, нужно знать историю.
Во многих своих стихах он запомнил дух наших угнетенных соотечественников. Эти стихи обладают силой траурной песни, как статуя душ наших несправедливо казненных предков. Когда читатель читает эти стихи, сколько ужасов предстает в его глазах:
Дедушка из белого золота, о, золотой дедушка,
Усмоним, Чолпоним, Абдулло Бобом.
В Черном море была кровь
Акмаль Икром бобом, Файзулло бобом.
Очевидно, что эти четыре стихотворные строки выражают множество идей. Однако эти четыре строчки — только первые стихи великого стихотворения. Не менее теплыми стихами написано и продолжение стихотворения.
Многие стихи поэта исполняются как песни. Это не обычные песни, это песни, которые очаровывают человека, заставляют его трепетать и волновать его.
Стихи поэта о Родине, стране, людях очень привлекательны. Его стихи «Ватан», «Мадхия», «Самарканд», «Халк бол элим» — тому примеры. Поэма «Xalq bo’l elim» стала торжественной, привлекательной песней, завоевавшей большую популярность в народе, поднявшей народ в праздничные дни:
Пусть мои древние мелодии вернутся на древнюю землю,
Не позволяй песку пересушить мои реки.
Мои бабушки, которые сказали alpomish
Если хочешь сделать свою душу счастливой, будь нацией!
Посмотри на мир, кто еще как ты,
Кто еще болит, как ты?
Кто еще может стать такой нацией, как ты?
Если ты хочешь помнить Мази, будь народом!
Завершая эти строки, поэт заверил подрастающее поколение в том, чтобы оно было с людьми, привив им уважение к нашим предкам, славу Родины, мужество и самопожертвование, и сказал: «Будь народом, мой народ», — кричал он.
Одним словом, Мухаммед Юсуф — разносторонний художник. Темы, которые он написал, были разнообразны и подходили к каждой со своей оригинальностью.
Песня добра и любви
Интернациональный тон определяет основное направление поэзии Мухаммеда Юсуфа. Простота и искренность, свободная от возвышенности в его стихах, с другой стороны, близость к музыке — стержень этой народной мелодии.
Это факт, что то, что он видел в детстве, детские воспоминания формируют его творческую личность и мировоззрение. То, от чего художник устал в детстве, к чему он стремился, можно увидеть в его работах в различных формах. Примеров тому много в истории литературы. Запомнив в детстве «Мантик ут-тайр» Фаридуддина Аттара, Хазрат Алишер Навои тоже всю жизнь жил под влиянием этого произведения и вдохновлялся им.
В этом смысле, если мы посмотрим на поэзию Мухаммеда Юсуфа, нетрудно уловить, прежде всего, чувство принуждения к любви, жажду человеческой любви. В его стихах много образов, которые часто используются, уровень использования регулярный, вызывает любовь и усиливает чувство сострадания. Это: «газель», «оху», «олень», «бабочка», «ласточка», «тюльпан», «мята», «звезда». Эта
фразы переходят от строки к строке, от строки к строке, от стихотворения к стихотворению, и в поэзии поэта он поднялся до уровня символа печали, отчаяния, любви.
Вышеупомянутые образы есть в душераздирающих стихах поэта о матерях, девочках и женщинах в целом. Между матерями, дочерьми, сестрами и естественно подобранными образами существует внутренняя близость. Эта внутренняя близость проявляется в нежности обеих сторон, потребности в защите, насилии чести, жажде чести, жажде доброты.
Говорят, что дом с девушкой — это кусок пирога.
Говорят, что путь в рай — это путь с девушкой.
Не жалуйся, что у меня нет сына,
Если нет горы, холм называется столб.
Пусть счастье людей будет с героями.
Пусть будут Амины и Халиды.
Будут ли родники падать на страну без девушек?
Есть девушка, земля жива, укрепленный идол,
Будет ли парень стрелять, если девушка не ждет?
Пусть души будут привязаны, пусть конечности будут опухолью.
Да будут Масуды и Мавлиды.
Неудивительно, что содержание творчества Мухаммада Юсуфа, то, как он читает эти стихи, сострадательные выражения и образы, вероятно, связаны с биографией поэта.
Еще одна из основ творчества Мухаммеда Юсуфа — тема любви. По словам великих философов, любовь — вещь древняя, но каждое сердце обновляет ее, заново открывает. Из стихотворений на тему любви перетекает перо поэта, абстрактное чувство приобретает конкретную форму, в язык входит чувство самовыражения. Боли, страдания и верность любви выражаются в поэтических образах, в неожиданных качествах, уникальным образом и в мусульманском стиле.
Любовь, о прекрасное страдание,
О старая боль, о старое чувство.
Положи руку мне на грудь,
Вы разбили мое сердце.
Любовь, о прекрасное страдание,
Я бродил по улицам, бродил, бродил,
Твое лицо на моем лице,
Ты завязал мне глаза! ..
Таким образом, можно с уверенностью сказать, что Мухаммад Юсуф стал художником со своим голосом и стилем, оставив уникальный след в литературе.
Воспоминания о поэте
«Мухаммад Юсуф быстро упал в рот. Ни один другой поэт не сделал себе такого имени. Откровенно говоря, он увидел Мухаммеда. На самом деле оригинальные поэты живут недолго. Но они оставляют после себя наследие, которое будет длиться вечно. Он оставил такое бессмертное наследие.
Мухаммед тронул сердца поклонников стихотворения. Поэта больше нет. Но есть поэт по имени Мухаммад Юсуф. Эта поэзия никогда не погибнет ».
Сказал Ахмад,
Герой Узбекистана,
Народный писатель Узбекистана.
«Он не стыдился своей репутации, ему было стыдно бежать за своей честью. Для такого хорошего человека естественно и законно быть хорошим творцом. Мухаммад Юсуф был почитаем нашим народом за такие высокие качества. Глава нашего государства проявил отцовскую любовь. Его заслуги были оценены нашим государством »
Абдулла Орипов,
Герой Узбекистана
Народный поэт Узбекистана.
«Этот маленький, вспыльчивый, смуглый молодой человек привлек меня с первого взгляда. Подчеркну, что человек до конца жизни изучает науку и жизненные уроки. Но наука о написании стихов — это такая наука, что изучать ее невозможно. Он должен родиться.
Мухаммад также был врожденным талантом. Он развил этот талант и стал требовательным ».
Эркин Вохидов,
Герой Узбекистана.
Народный писатель Узбекистана.
»Он честный поэт, честный и чистый сердцем. Поэтому его поэзия полна духовности. Пел ли он о Родине, сочинял песню о любви или пел о нашей истории и судьбе, всегда было чувство сочувствия к жизни и правде. Его стихи просты, плавны и своей простотой связаны с фольклором.
Собир Мирвалиев,
Доктор филологических наук
Профессор
Основные даты народного поэта Узбекистана Мухаммеда Юсуфа
Родился 1954 апреля 26 года в селе Мелон Мархаматского района Андижанской области в крестьянской семье.
В 1974 году поступил в Институт русского языка и литературы в Ташкенте.
В студенческие годы его первые стихи были опубликованы в журнале «Ёшлик», газете «Узбекистан адабияти ва санати».
Первый сборник «Знакомые тополя» вышел в 1985 году. «У меня есть слово для соловья» (1987), «Молитва» (1988), «Спящая девушка», «Боги Халимы» (1987), «Корабль любви», «Друг в моем сердце» (1990), «Неверный» п екан »(1997),« Ерка кийик »(1992),« Йолгончи ёр »,« Осмонимга альп кетамен »(1994),« Сайланма »(« 2001, 2002, 2003, 2004).
С 1978 по 1980 год работал в Республиканском обществе любителей книги, с 1980 по 1986 год — в газете «Ташкентский вечер».
С 1986 по 1992 год работал в Издательском доме литературы и искусства имени Гафура Гулома, с 1992 по 1995 год — в газете «Узбекистон овози».
С 1995 по 1996 год учился в Академии государственного и общественного строительства при Президенте Республики Узбекистан.
В 1998 году ему было присвоено звание народного поэта Узбекистана.
С 1997 года до своей смерти (2001 июля 30 года) он занимал должность заместителя председателя Союза писателей Узбекистана.
Библиография работ и воспоминаний о Мухаммеде Юсуфе
1. С. Мирвалиев. «Узбекские писатели». Ташкент, «Фанат», 1993.
2. К.Умуров. «Литературная теория». Ташкент, Шарк, 2002.
3. История узбекской литературы.-Учебник для 11 класса, 2003г.
4. Узбекская литература.-Учебник для 6 класса, 2002г.
5. Пара вопросов поэтам — Газета «Литература и искусство Узбекистана», 1990 января 5 г.
6. Я не пишу песен. .- Газета «Литература и искусство Узбекистана», 1992, выпуск 23.
7. Новый год большой или Навруз? — Газета «Литература и искусство Узбекистана», 1993 марта 5 г.
8. Вспоминая поэта. — Газета «Эрудит», 2003 г., 9 стр.
9. Диссертация написана в доме Мухаммеда ака. — Газета Даракчи, 2003 июля 24 г.
10. Замира Эшонова. Корень находится в самом сердце нахда. — Журнал «Юность», 1987, выпуск 2, стр. 75.
11. Читая слово, мы скучаем по себе. — Газета «Сугдиена», 2003 мая 8 г.
12. Позаботьтесь о своей маме — журнал «Саодат», 2000, выпуск 6.
13. Песня — сердце нации. — Газета «Литература и искусство Узбекистана», 1999 июня 18 г.
14. Оставленный след — газета «Литература и искусство Узбекистана», 2003 мая 9 года.
15. Строки ностальгии. — Газета «Литература и искусство Узбекистана», 2003 ноября 21 г.
16. Долг, о котором каждый должен помнить каждый день. — Газета «Завафшон», 2002 ноября 19 г.
17. Призыв к гармоничному творчеству. — Газета «Литература и искусство Узбекистана», 1998 сентября 4 г.
18. Сколько людей не видят такого скромного человека, как я… — Газета «Даракчи», 2003 марта 4 года.
Сценарий литературно-музыкального вечера «Улугимсан ватаним», посвященного 55-летию поэта Мухаммеда Юсуфа.
(На 60 минут)
Зал мероприятия будет празднично украшен. Будет организована книжная выставка «Мухаммаду Юсуфу 55 лет». На выставке представлены образцы изданных книг поэта, статьи о нем в газетах и журналах, а также фотографии поэта. На праздник также могут быть приглашены родственники поэта, писатели и поэты, учителя литературы. В зале звучит задушевная песня на стихи Мухаммеда Юсуфа.
Перед мероприятием участникам будут вручены стихи.
Новички объявляют литературную ночь открытой и приветствуют присутствующих на ней гостей и посетителей.
Ведущий 1: Здравствуйте, дорогие гости!
Новичок 2: Ассаламу алейкум сердца знакомы с поэзией!
Лидер 1: Сегодняшний праздник посвящен творчеству Народного поэта Узбекистана Мухаммада Юсуфа. Нет ни одного соотечественника, который не слышал имени Народного поэта Узбекистана Мухаммада Юсуфа, не спевшего ни одной строчки из своих стихов.
Ведущий 2: Когда был жив наш великий поэт, ему было бы сейчас 55. К сожалению, наш любимый поэт тронул сердца его поклонников. Его нет среди нас, но есть стихотворение под названием Мухаммад Юсуф.
Новичок 1: Эта поэзия никогда не подведет. Он оставил от поэта настоящее, уникальное творческое наследие. Можно с уверенностью сказать, что истинное выживание и бессмертие принадлежат работе Мухаммеда Юсуфа.
Лидер 2: Мухаммад Юсуф родился 1954 апреля 26 года в селе Ковунчи Мархаматского района Андижанской области в крестьянской семье. В 1974 году поступил в Ташкентский институт русского языка и литературы. В 1978-1980 годах работал в Республиканском обществе любителей книги, а в 1980-1986 годах — в газете «Ташкентский вечер».
1-е место: 1986-1992 гг. Работал в Издательском доме литературы и искусства имени Гафура Гулама, 1992-1995 гг. — в газете «Узбекистон овози».
С 1995 по 1996 год учился в Академии государственного и общественного строительства при Президенте Республики Узбекистан. В 1998 году ему было присвоено звание народного поэта Узбекистана. С 1997 года до своей смерти он занимал должность заместителя председателя Союза писателей Узбекистана.
Лидер 2: Поэт Мухаммад Юсуф запечатлен в памяти своих учителей, родственников и детей своими добрыми делами, смирением и добротой. выживет.
Ведущая 1: Первый сборник поэта вышел в 1985 году под названием «Знакомые тополя». С 1987 по 2004 год он написал «У меня есть слово для соловья», «Iltijo», «Спящая девушка», «Halima enam allalari», «Ishq kemasi», «Konglimda bir yor», «Bevafo kop ekan», » Опубликовал такие произведения, как «Самец оленя», «Лжец», «Я отведу тебя на небеса», «Избранный».
Ведущий 2: Дорогие друзья, позвольте познакомить вас с гостями, которые пришли на нашу вечеринку сегодня вечером: это самые близкие люди Мухаммада Юсуфа и наших знаменитых поэтов и писателей.
Представлено гостям
После этого во вступительном туре учащимся предлагается прочитать наизусть стихотворение поэта «Студенческий гимн»;
1-й студент
Земля альпийских мальчиков — древний Туран
Спросите знания щитов, крыльев.
Сахибкиран, построивший полмира,
Потомки Алишера хотят знания!
2-й студент
Он не спешился, когда он отрекся от престола,
Ваш предок не строил дома — он строил государство.
Он нес горы на своих плечах для своей страны,
Рустамс, Фарходс, просят знаний.
3-й студент
В мгновение ока семь океанов,
Говоря на семи языках, наш язык не работает.
На своей родине Тадж Махалы
Бабуры, беззоды ищут знания.
4-й студент
На пути к истине вы умма знания,
Руководство и преданность людям,
Да поможет мудрость Яссави
Бобо Машраб баяц, попроси знаний.
5-й студент
Ищите знания, следуйте своему примеру,
Пусть твоя искренность и насилие сгорят в твоем сердце.
Пусть гордый народ последует за тобой.
Спасение имущества Туран, искать знания
6-й студент
Узбекистан — земля альпийских мальчиков,
Крылья свободной руки, ищите знания.
Сахибкиран, построивший полмира,
Потомки Алишера ищут знания.
Стартер 1: Спасибо. Мухаммад Юсуф понимал страдания людей, он работал для людей, за Родину, за независимость. В то же время он мог найти и написать о самой глубокой боли человеческого сердца.
Новичок 2: Наша литература даже не замечает, как поэт по имени Мухаммад Юсуф попал в поэзию. Но он быстро, ко всеобщему удивлению, упал в рот. Его сочинения были написаны по очень актуальной теме, очень серьезным, но очень близким к сердцу людям и беглым языком. Он прославился не только своими песнями, но прежде всего своими стихами, в которых в уникальных стихах выражено горе народа и раскрыта любовь к стране.
Слово предоставляется гостям. Выход гостей.
Лидер 1: Мы благодарим вас за интересную беседу и желаем вам больших успехов в работе.
После этого будет звучать королевская песня. Ученики танцуют под песню по стихотворению Мухаммеда Юсуфа.
Стартер 1: Спасибо за ваш прекрасный танец.
Новичок 2: Если вы перевернете страницы книг Мухаммеда Юсуфа, вы с удовольствием прочитаете каждое стихотворение, как если бы песня играла у вас под ухом. Вы разделите внутреннюю боль пола. Он умел похвалить Родину за ее близость к сердцу ребенка и за ее непорочность.
Лидер 1: Ему повезло увидеть независимую страну, свободных людей. Во время самых больших праздников в стране его песни звучали громко.
Молодые люди даже превратили свои стихи об Узбекистане в свои гимны.
2-й стартер :. В этой связи следует отметить личное внимание уважаемого главы государства к этому скромному поэту. Поэт Мухаммад Юсуф влюбился в президента, когда услышал песню о нашем дедушке Улугбеке. Они с радостью присвоили Мухаммаду Юсуфу звание «Народный поэт».
Ведущий 1: Уважаемые гости и уважаемые ученики, давайте вместе споём песню «Fidoying bo’lgaymiz-O’zbekiston», которую теперь все мы вспоминаем в память о Мухаммаде Юсуфе.
Вы завернули нас в белое одеяло,
Ты вымыл нас белым и расчесал нас белым.
Будучи бдительной матерью в нашей колыбели,
Вы создали нас для нашего дня.
Мы пожертвуем вами, Узбекистан,
Мы никому Узбекистан не отдадим!…
У тебя есть щит, кто отомстит за себя,
Дух Alpomish с каждым мальчиком.
Давайте позаботимся о вашем коконе и поцелуем его, как цветок,
Не позволяйте врагам приблизиться к вам.
Мы будем служить вам, Узбекистан,
Мы никому Узбекистан не отдадим!…
Те, кто вкусят соль и забудут, будут унижены,
Два мира будут узкими для ваших глаз.
Торговцы, которые не видели твоей радости,
Однажды вам будет тяжело с горсткой почвы.
Мы поддерживаем вас, Узбекистан,
Мы никому Узбекистан не отдадим!…
Ведущий 2: В конце этих строк поэт призвал к патриотизму, привив в умы подрастающего поколения такие качества, как уважение к нашим предкам, слава Родины, отвага и самоотверженность.
Инициаторы обращаются к участникам мероприятия и отдают очередь студентам, которые выучили наизусть стихи поэта.
Лидер 1: Мухаммад Юсуф был одним из самых счастливых и успешных поэтов. Мухаммад Юсуф был редким талантом, но он также был редким поэтом, человеком, избегающим славы. Он не был знаменитостью, за ним гналась слава.
Ведущий 2: В заключение можно сказать, что Мухаммад Юсуф стал художником со своим голосом и стилем и оставил уникальный след в литературе.
Ведущий 1: Спасибо за то, что вы были дорогим гостем и приняли участие в нашей вечеринке, посвященной 55-летию Мухаммеда Юсуфа.
Надеемся, что сценарий предлагаемого мероприятия является образцовым, и ответственный коллектив каждого учебного заведения с учетом существующих условий и возможностей подойдет к нему творчески и организует мероприятия на высоком уровне.
ссылки
1. С. Мирвалиев. «Узбекские писатели». Ташкент, «Фанат», 1993.
2. История узбекской литературы.-Учебник для 11 класса, 2003г.
3. Пара вопросов поэтам — Газета «Литература и искусство Узбекистана», 1990 января 5 г.
4. Я не пишу песен. .- Газета «Литература и искусство Узбекистана», 1992, номер 23.
5. Вспоминая поэта. — Газета «Эрудит», 2003 г., 9 стр.
6. Позаботьтесь о своей маме — журнал «Саодат», 2000, выпуск 6.
7. Песня — сердце нации. — Газета «Литература и искусство Узбекистана», 1999 июня 18 г.
DO`STLARGA ULASHING:
Adabiyot fanidan Muhammad Yusuf tavalludiga bag`ishlangan tadbir senariysi
Muhammad Yusuf – el ardog’idagi shoir. Tadbir ssenariysi
“Zor – zor yig’lab turar Andijon” qo’shig’i ijrosi tugallanishida 2 olib boruvchi chiqib keladi.
1-boshlovchi:
Bashoratchi deyishadi shoirlarni,
Shuning uchun suyishadi shoirlarni.
Suyib turib suyishadi shoirlarni,
Qizg’aldoqlar qirlarda xor yig’lar bu kun.
2-boshlovchi:
Bashoratlar yolg’on chiqsa bo’lmasmidi,
Yolg’on chiqsa, tole` nima kulmasmidi.
Qaro yerning bag’ri sizsiz to’lmasmidi,
Boychechaklar bag’rimda qon yig’lar bu kun.
1-boshlovchi:
Talpingani ko’klammidi ko’ngilchamning,
Ko’k kiygani ko’klammidi ko’ngilchamning.
Kiyay desa ko’k kammidi ko’ngilchamning,
Kapalaklar kaftimda xor yig’lar bu kun.
2-boshlovchi:
Kuylamasman endi sira muhabbatni,
Kuylasam ham o’ylamasman muhabbatni.
Esga olib har zamonda Muhammadim,
Erka kiyik xumor -xumor yig’lar bu kun.
1-boshlovchi:
Assalomu alaykum hurmatli ustozlar, aziz o’quvchilar. Muhammad Yusufning yorqin hayoti va ijodiga bag’ishlangan “Muhammad Yusuf – el ardoqlagan shoir” mavzusidagii kechamizga xush kelibsiz, azizlar.
2-boshlovchi:
Bevaqt o’lim adabiyotimiz gulshanida barq urib ochilib, yashnab turgan bir chechakni uzdi-yu, ketdi.
1-boshlovchi:
Muhammad Yusuf adabiyotimizga chaqnab kirib kelgan, qisqa vaqt ichida eng yosh “O’zbekiston xalq shoiri” sifatida tanilgan xalq shoiri edi.
2-boshlovchi:
Uning xalqona ohanglardagi misralari o’zbekning chin ma’nodagi ma’naviy mulkiga aylandi.
1-boshlovchi:
Agar Muhammad Yusuf she’rlarini jamlab, bir nom bilan umumlashtirsa, uni “O’zbek xalqiga qasida” deb atash mumkin bo’lar edi. Chunki har bir she’r misrasi ortida O’zbek , uning dardi, quvonchi, tashvishi, mehri, orzu-umidlari, qo’ying-chi, butun hayoti gavdalanadi.
1-boshlovchi:
Dillarni titratib sovuq shum xabar
She’r ahlini etdi dilgir va mayus
Safar tez qaribdi nechun bu qadar
Siz qayga ketdingiz, Muhammad Yusuf.
1-boshlovchi:
Atrofni kuzatib besabr, beshavq,
Qalbida qo’zg’alib bor amri ma’ruf.
Osmonday yurakni biz uchun to’shab,
Siz qayga ketdingiz, Muhammad Yusuf.
Muhammad Yusufga bag’ishlab yozilgan she’rlar
Muhammad Yusufning “Uzr she’ri”.
Biz bahorga oshiq bo’ldik, kuzdan uzr,
Xazonlarda qolib ketgan qizdan uzr,
Har ne o’tsa bizdan o’tdi, bizda gunoh,
Tug’ilmagan qo’shiqlarim sizdan uzr.
Dili borga dardim dildan to’kkanim rost,
So’z boshida bosh egib tiz cho’kkanim rost.
Gohi jonni avaylagan-qo’riqchim rost,
Tug’ilmagan qo’shiqlarim sizdan uzr.
O’ksimasin zardob to’la ko’ngilchangiz.
Daryo-daryo ko’z yoshim bor cho’milsangiz,
Men ham mashhur bo’larmidim , tug’ilsangiz,
Tug’ilmagan qo’shiqlarim sizdan uzr.
Yuragimning tagidasiz yalpizdan past,
Goh o’ylayman –shundoq qo’lim uzatsam bas!
Yuzingiz bir ko’rmay sira o’lgim kelmas.
Tug’ilmagan qo’shiqlarim sizdan uzr.
Qo’shiq.
1-boshlovchi:
Shoir O’zbekiston atalmish yurt farzandi ekanligidan cheksiz g’ururlanardi. U millatning chinakkam fidoyi farzandi edi. Mehr va samimiyat bilan “Muhammad Yusufman O’zbekistondan” deya o’zbekligidan faxrlanar, boshqalarni ham shunga undar edi.
2-boshlovchi:
Aziz vatanimiz va xalqimizning armonli ohiga aylangan Mirzo Ulug’bek, Zahiriddin Muhammad Bobur kabi zotlarning qismati, Amir Temur, Alisher Navoiy kabi siymolar taqdiri shoir qalamidan she’r bo’lib emas, hasrat bo’lib to’kiladi.
1-boshlovchi:
Xalqni ozod ko’rish istagida shahid ketganlarning bezovta ruhlari shoirni qiynaydi. Shuning uchun bo’lsa kerak, qatag’onlik davrining jirkanch manzaralari va bevaqt xazon bo’lgan vatandosh ma’rifatparvar ajdodlarimiz ruhini shod etish maqsadida jo’shib yozardi.
2-boshlovchi:
O’zbekning ardoqli shoiri Muhammad Yusuf ko’plab jadid adabiyotining namoyondalariga bag’ishlab madhiyalar yozgan. Ular tilidan so’zlaydi, orzu- istaklarini namoyon qiladi.
1-boshlovchi:
Bir arsloni o’tdi O’zbekning,
Ohi ko’kka yetdi O’zbekning.
Quyosh yig’la, osmon, aza tut,
Muhammadi ketdi O’zbekning.
2-boshlovchi:
Baland ketdi, shoniga ketdi,
Jannatning ayvoniga ketdi.
Turk yukini yelkalashay deb,
Yassaviyning yoniga ketdi.
Sahnada tarixiy shaxslar siymosi gavdalanadi.
Amir Temur siymosi
O’shal kuni qayda eding, bolam derman,
Qulog’ingga yetmadimu nolam derman.
Meni qo’zg’ab nima topdi olam, derman,
Yurtdoshlarim so’rog’iga bering javob.
Tirik ersam tinmasdi-ku yarog’im,
O’lik jondin na istarlar, qarog’im.
Qo’lim qayda deyman, bosh chanog’im.
Farzandlarim so’rog’imga bering javob.
Bu qandayin ko’rgulik, yo rabbano,
Yovuz yotdan yer ostida yo’q panoh.
Mirzo Bobur qayda, qayda Mironshoh,
Yurtdoshlarim so’rog’imga bering javob.
Dunyo topdim deydi , dunyo yig’ladim,
Men el uchun ot ustida uxladim,
Nahot endi o’z go’rimga sig’madim,
Farzandlarim so’rog’imga bering javob.
Men ne qilay,
Men bir ojiz bandaman,
Ruhlar bilan bir jonu bir tandaman.
Uzr so’rab har kun samarqanddaman,
Ulug’ naslim so’rog’imga bering javob.
Mirzo Ulug’bek so’zlaydi.
Bag’rimda bo’y etgan bo’z bolam,
Mergan bolam, lochin ko’z bolam.
Bo’g’zimga tig’ urgan o’z bolam,
Men dardimni kimga aytaman.
Sezmay qoldim..O’shanda chog’im,
Yulduzlarda ekan nigohim.
Bilmadim ne ekan gunohim,
Men dardimni kimga aytaman.
Qancha g’amga botmagan edim,
Qancha og’u yutmagan edim.
O’z bolamdan kutmagan edim!
Men dardimni kimga aytaman.
Tanim muzlab, goh tosh qotaman,
Men shoh emas , axir otaman,
Go’rimda ham o’ylab yotaman,
Men dardimni kimga aytaman.
Mirzo Bobur
Toqatim topdi oqibat,
Taxtni yov oldi oqibat,
O’z yurtim qoldi oqibat
Afg’on ketdim daryo kechib.
Omad kelar ketar ekan
Jon do’sting ham sotar ekan
Ortingdan tosh otar ekan,
Hayron ketdim daryo kechib.
Ikki ko’zim elimdadur,
Cho’g’dek so’zim tilimdadur.
Dilim yonib, dilimda bir
Armon, ketdim daryo kechib.
Bog’ishamol sayr endi-
Qilg’ay chiqib g’ayr endi.
Boburing yo’q , xayr endi,
Anjon, ketdim daryo kechib.
Qo’shiq: “Unutmoq osonmas ularni”
1-boshlovchi:
Muhammad Yusuf she’rlari orqali nafaqat o’zini, balki qancha – qancha hofizlarni, xonandalarni elga tanitdi. Shoirning har bir so’zi she’r edi. U inson qalbining tub-tubidagi dardini topib yoza olardi. Shoirning yuragi xalq yuragi bilan hanohang urardi.
2-boshlovchi:
U kishi barcha mavzularda: muhabbat, Vatan, ona, shaharlar madhiyasi, tarixiy shaxslar, tabiatga bag’ishlab ijod qilardi. Hatto “peshonasi yo’q qizg’aldoq…” dan tortib “ko’zi to’la yosh jayron” gacha barcha-barchani sevardi.
She’rlar. Sahnaga o’quvchilar kirib keladilar.
1-o’quvchi:
Erka kiyik, maylimi bir erkalasam.
Majnun bo’lib sahrolarga yetaklasam
Bu dunyoda birday g’arib men ham, sen ham.
Erka kiyik, maylimi bir erkalasam.
Shamol emas , izing quvib yurdi kamon,
Sayyod mening kulbamni ham qildi vayron,
Sening joning, mening jonim- omonat jon
Erka kiyik, maylimi bir erkalasam.
2-o’quvchi:
Gulim, mehr ko’zda degani yolg’on
Mening dilimda hech o’chmas yolqinsiz,
Qancha korishmasak shuncha qadrdon,
Qancha oils bo’lsak shuncha yaqinsiz.
Siz shirin dardimsiz, shirin azobim.
Siz mening ko’klardan topgan oftobim
Yerlarda yo’qotgan ko’zmunchog’imsiz.
Siz o’sha ko’zimning kiftida yurgan
Siz osha ko’nglimga ko’ngli in qurgan
To’kilay deb tilim uchida turgan,
She’rimsiz, bir umr bitmas ohimsiz.
3-o’quvchi:
Belbog’
Pahlavon yigitcha polvon yigitcha,
Dimog’i osmonni olg’on yigitcha.
O’zbek ekaningiz yolg’on, yigitcha,
Belbog’ingiz qani belingizdagi?
Uzr, og’ir olmang achchiq so’zimni,
Qoq yuragingizga sanchiq so’zimni.
Nega yahnatmaydi boqsam ko’zimni,
Belbog’ingiz qani belingizdagi?
Asli-ku siz tinim bilmas dehqonsiz,
Ter to’kib, hech minnat qilmas dehqonsiz.
Dunyoni gullatib qo’ygan hoqonsiz,
Belbog’ingiz qani belingizdagi?
Tovoningiz o’psa arzir bu tuproq,
Qancha o’psa shuncha qarzdir bu tuproq.
Ammo g’urur kerak insonga ko’proq,
Belbog’ingiz qani belingizdagi?
Ulkan paxtazordir yurtning to’rt yog’i,
Yerni oqqa o’rab bo’ldingiz chog’i.
O’sha paxtangizdan tikilgan shohi,
Belbog’ingiz qani belingizdagi?
Dehqoni, cho’poni, bog’boni bari,
Turkiyning to’qson olti qabilalari.
Ey, Mirzo Boburning nabiralari,
Belbog’ingiz qani belingizdagi?
Sahnaga Abdulla Qodiriy qahramonlari chiqishadi.
Zaynab:
Tengim boshqa, dedi yor,
Topdim desam tengimni.
Marg’ilonlik bir dildor
Tortib oldi begimni.
Kulgi ketmay ko’zimdan
Yog’ar bo’ldi ko’z yoshim
Ko’z-ko’z qilib baxtini
Yoqar bo’ldi kundoshim.
Nima bo’ldi, bek yigit,
Bekangizga qarash yo’q?
Kumushdan ming o’rgilib,
Zaynabdan hol so’rash yo’q.
Taqdir derdim, shum taqdir,
Ko’nglim ko’nsa kuymasdim.
Begim, Sizni men axir,
Kumushdan kam suymasdim.
Qolsam dardim bir dunyo,
Ketsam – bir uy ko’chim bor,
Kumushoyni keltirgan
Aravada o’chim bor!
*** *** *** *** *** *** *** *** *** *** ***
Sen Shirinu men ham Farhod emasman,
Sen achchig’u men ham novvot emasman.
Zaynab, Zaynab, menga aytma zoringni
Sen dilxun-u men ham dilshod emasman.
Boshga neki tushsa ko’pdan atamish,
Biz bir qafas aro giryon bir juft qush.
Bir go’shada sen xomushsan, men xomush,
Sen vayronu men ham obod emasman.
Qo’shiq: “Marg’ilonda Kumushni ko’rdim”
1-boshlovchi:
Vatanparvarlik g’oyalari Muhammad Yusuf she’riyatining o’zagini, tub mohiyatini tashkil etadi.
2-boshlovchi:
Vatanni har kim o’zicha suyadi, o’zicha ardoqlaydi. Muhammad Yusuf O’zbekistonni alohida bir mehr bilan alqaydi.
1-boshlovchi:
Xalq uchun, Vatan uchun, Mustaqillik uchun yonib yozardi. Uning “O’zbekiston” she’rini bir eslang-a. Qanday go’zal, jozibali, kuchli qo’shiq bo’ldi. Hatto yoshlar madhiyaga aylanib ketdi. Shunday she’rni bitgan shoir o’lishi mumkin-mi? Yo’q also! U hamisha tirik. U biz bilan.
1-boshlovchi:
Vatan haqida juda ko’p yozilgan. Biroq yozmoq bilan yozmoqning farqi bor. Muhammad Yusuf bir she’rida “Yurtim seni iddaolar qimay sevaman” deb aytganida qanchalar haq edi. Darhaqiqat, u o’z elini, xalqi, vatanini chin farzandday, beg’araz, sitqidildan yaxshi ko’rar edi. Shu mehrining natijasi o’laroq, uning she’riyati ham xuddi shundoq beminnat va beg’araz she’riyat sifatida maydonga keldi.
She’rlar:
- “Vatan”
- “Vatan madhi”
- “Ulug’imsan, Vatanim”
Barcha birgalikda “Yoshlar madhiyasi”ni baralla ijro etishadi.
По теме: методические разработки, презентации и конспекты
Внеклассное мероприятие по русскому языку «Путешествие в стран иностранных слов» Внеклассное мероприятие по русскому языку «Путешествие в стран иностранных слов» Внеклассное мероприятие по русскому языку «Путешествие в страну иностранных слов»
Цель данного мероприятия в занимательной форме показать разные уровни функционирования русского языка: как одного из мировых языков, как языка народов, населяющих Россию, как государственн…
Внеклассное мероприятие по русскому языку «Путешествие в стран иностранных слов» Внеклассное мероприятие по русскому языку «Путешествие в стран иностранных слов» Внеклассное мероприятие по русскому языку «Путешествие в страну иностранных слов»
Цель данного мероприятия в занимательной форме показать разные уровни функционирования русского языка: как одного из мировых языков, как языка народов, населяющих Россию, как государственн…
Методическая разработка уроков и внеклассного мероприятия «Проектная деятельность учащихся на уроках развития речи и внеклассном мероприятии по теме «Русские народные промыслы»
Проектная деятельность – один из лучших способов для совмещения современных информационных технологий, личностно-ориентированного обучения и самостоятельной работы учащихся. Главное – продумать …
Методические разработки внеклассных мероприятий по физической культуре и спорту. Методические разработки внеклассных мероприятий по физической культуре и спорту.
Аннотацияк учебно-методическим разработкам внеклассных мероприятий по физической культуре с использованием нестандартного оборудования. 1….
Внеклассное мероприятие Разработка внеклассного мероприятия по теме: «Я выбираю здоровый образ жизни».
Разработка внеклассного мероприятия и презентация….
Внеклассное мероприятие, посвященное 23 февраля (военно-спортивный праздник). Внеклассное мероприятие, посвященное 23 февраля (военно-спортивный праздник). Внеклассное мероприятие, посвященное 23 февраля (военно-спортивный праздник).
-соединить спортивно-оздоровительную работу с патриотическим воспитанием школьников -развивать у детей мотивацию к занятию спортом — формирование спортивных к…
Внеклассное мероприятие по математике для учащихся 7-х классов « Математическое кафе» Внеклассное мероприятие по математике для учащихся 7-х классов « Математическое кафе» Внеклассное мероприятие по математике «Математическое каые» 7 кл.
В интересной форме представлены задания для трех команд, например, для классов на параллели….
Авторская мифология
Агония Земли
Адьюлтер, измена
Альтернативная география
Альтернативная история Азии
Альтернативная история Америки
Альтернативная история Африки
Альтернативная история Ближнего Востока
Альтернативная история Восточной Азии
Альтернативная история Восточной Европы
Альтернативная история Европы
Альтернативная история Западной Европы
Альтернативная история Северной Америки
Альтернативная отечественная история
Античная мифология
Бессмертие
Ближневосточная мифология
Богоборчество
Бунт
Быт
Веселое
Внезапное бедствие
Возвращение домой
Война
Война миров
Воплощение зла
Восстание
Восстание мутантов
Восстание роботов
Восстановление справедливости
Восточно-азиатская мифология
Вражда
Вторжение пришельцев
Выход эксперимента из-под контроля
Глупость
Готический ужас
Гуманитарное
Договор с дьяволом
Достижение
Достижение блага
Достижение цели
Европейская мифология
Жадность
Жертва
Заклинание
Избавление от бед
Империи
Индийская мифология
Интрига
Искусственный разум
Исправление героя
Истинное безумие
Квест
Классика детектива
Классика фэнтези
Классический ужас
Конспирология
Контакт с внеземной цивилизацией
Криминальная драма
Кровавый ужас
Легкое
Любовное
Любовные припятствия
Любовь к врагу
Магический реализм
Месть
Микромир
Мифологические элементы
Мифология народов мира
Мнимое безумие
Мятеж
На заре фэнтези
Научная магия
Научное фэнтези
Научные достижения
Научные достижения в руках злодеев
Невольное преступление
Ненависть
Неожиданные сверхспособности
Неосознаваемые ревность и зависть
Обряды
Обстоятельства
Одиночество
Опасное предприятие
Оптимистическое
Освобождение
Освобождение от врагов
Освобождение от тирании
Освоение планет
От лица животного
От лица предмета или явления
Отчаянная попытка
Ошибка ученых
Пародия
Пацефизм
Переселение разума
По мотивам кино
Победа
Победа над болезнями
Победа над врагом
Победа над злом
Победа над обстоятельствами
Победа над собой
Победа над чудовищем
Подсознательный ужас
Поиск истины
Поиск себя
Поиск сокровищ
Поиск счастья
Пороки
Постмодернизм
Потеря близких
Потерянный и найденный
Похищение человека
Предсказания
Преследование
Пришельцы из других времен
Психоделическое
Психологическое
Психология чужих
Путешествие в будущее
Путешествие в прошлое
Путешествия в другие миры
Путешествия во времени
Путь воина
Путь прогресса
Развитие героя
Развлечения, увлечения
Раздвоение личности
Расстояния
Расширение сознания
Реализм
Революция
Роковая ошибка
Русская мифология
Сакральные объекты
Самопожертвование
Самопожертвование во имя близких
Самопожертвование во имя веры
Самопожертвование во имя долга
Самопожертвование во имя идеи
Самопожертвование во имя любви
Свержение
Сверхспособности
Сверхцивилизация
Семейные драмы
Скандинавская мифология
Содомия
Соперничество, противостояние
Социальное неравенство
Социум
Спасение
Спасение мира
Спецслужбы
Средневековая мифология
Стимпанк
Стихия
Судебная ошибка
Сюрреализм
Таймпанк
Тайна, загадка
Темное фэнтези
Техногенная катастрофа
Трусость
Туда и обратно
Угрызения совести
Утечка вирусов
Фатальная неострожность
Феминизм
Философское
Честолюбие и властолюбие
Школа
Экологическое
Экономическое
Экспедиции
Эпидемия
8-Sinf Adabiyot Mavzu:Muhammad Yusufning hayoti va ijodi
Tayyorladi:Namangan viloyati,Namangan shahridagi
79-sonli umumiy o’rta ta’lim maktabi ona tili va adabiyot fani o’qituvchisi Xolmirzayeva Munira
HAYOT YO’LI
- Muhammad Yusuf 1954 yil 26 aprelda Andijon viloyatining Marhamat tumanidagi Qovunchi qishlog‘ida dehqon oilasida tug‘ilgan.
HAYOT YO’LI
- O’rta maktabni tugatgach, Respublika Rus tili va adabiyoti institutida o‘qib, uni 1978 yilda bitirdi.
Shoir shunday ko’pki, ularga yer tor,
Hammasi mashhur va hammasi nomdor,
Ulug’vorm ularga yetmoq ko’p dushvor.
Ammo ular oyga bosib yuzini
Turganda osmonin bag’riga ilk bor
Biz olib borgaymiz tuproq isini,
Gulday dimog’iga tutamiz, qizim,
Biz hali hammadan o’tamiz, qizim !
IJOD YO’LI
Muhammad Yusuf 1997-yildan e’tiboran O’zbekiston Yozuvchilar uyushmasi raisining o’rinbosari e’tib tayinlandi.
Muhammad Yusuf «Men o‘z bilganimdan qolmadim» she’rida she’r va shoirlikni shunday anglaydi.
IJOD YO’LI
- 1985-yil nashrdan chiqqan bo’lib, “Tanish teraklar” deb nomlanadi. U qisqa muddat ichida samimiy, xalq dilidan so’zlovchi, xalq kuychisi bo’lganligi bois xalq ko’nglidan qisqa fursat ichida joy ola biladi.
- Uning “Iltijo”,”Bulbulga gapim bor”(1987-y.), “Uyqudagi qiz”(1989-y.),”Ko’ngilda bir yor”,”Ishq kemasi”,”Halima enam allalari”(1991-y.), “Yolg’onchi yor”(1994-y.) “Seni osmonimga olib” ketaman”(1998-y.),”Erka kiyik”,”O’zingdan qo’ymasin xalqim”(2000-y.), “Saylanma”(2001-2004-yy.), “Ulug’imsan vatanim”,kitoblari chop etilib ,”Osmonning oxiri”, “Qora quyosh” singari dostonlar yaratdi .
Kitoblari va she’rlari:
- «Tanish teraklar» (1985, birinchi to‘plami),
- «Bulbulga bir gapim bor» (1987),
- «Iltijo» (1988),
- «Uyqudagi qiz» (1989),
- «Halima enam allalari» (1989),
- «Ishq kemasi» (1990),
- «Ko‘nglimda bir yor» (1990),
- «Turkman qiz»,
- «Yur, Muhammad, ketdik bu yerdan»,
- « Bevafo ko‘p ekan» (1991),
- «Erka kiyik» (1992),
- «Osmonimga olib ketaman»,
- «Kumush»,
- «Kokilingni kim kesdi»,
- «Aldov»,
- «Vatanim»
- «Dunyo»
- «Inshooloh»
- «O’zbekmomo»
- «Yolg‘onchi yor»,
- «Qora quyosh» (doston)
IJOD YO’LI
- 1997-yildan umrining oxirgi kunlariga qadar uyushma raisining yoshlar bilan ishlash bo’yicha o’rinbosarlari lavozimida ishlagan. Muhammad Yusuf xalqimizga qilgan fidoyi xizmatlari uchun: — 1996 – yili “Do’stlik” ordeni; — 1998 – yilda “O’zbekiston xalq shoiri” faxriy unvonlariga sazovor bo’lgan.
IJOD YO’LI
Mendan nima qolar, Ikki misra she’r Ikki sandiq kitob Bir uyum tuproq Odamlar ortimdan nima desa Men seni o’ylayman O’zimdan ko’proq, Lola, lolajonim, Lolaqizg’aldoq!
- Muhammad Yusuf garchi she’riyatida sodda so’zlardan foydalangan bo’lsada, uning mazmun mohiyatini juda ham boy, chuqur ma’noga ega tarzda yoritib bergan
- Ushbu she’rda ham inson va hayot, ona vatan tushunchalari mujassamlashgan.
Xalq shoiri Muhammad Yusuf 2001-yil 30-iyulda dunyodan ko’z yumdi. Garchi u vafot etgan bo’lsada, lekin u odamlar yuragida mangu yashaydi, Muhammad Yusuf xalqning qalbidir!…
VATANIM
Men dunyoni nima qildim,
Kim Qashqarni qildi makon,
O‘zing yorug‘ jahonim.
Kim Enasoy tomonda,
O‘zim xoqon,
Jaloliddin — Kurdistonda,
Boburing — Hindistonda,
O‘zim sulton
Sen taxti Sulaymonim.
Bu qanday yuz qarolik deb,
Yolg‘izim, Yagonam deymi,
Yotarlar zimistonda.
Topingan koshonam deymi,
Tarqab ketgan to‘qson olti
O‘zing mening ulug‘lardan
Urug‘imsan, Vatanim…
Ulug‘imsan, Vatanim…
O‘g‘lim, desang osmonlarga
G‘irot bo‘lib uchgayman,
Shodon kunim gul otgan sen,
Chambil yurtda Alpomishga
Chechak otgan izimga,
Navkar bo‘lib tushgayman,
Nolon kunim yupatgan sen,
Yuzing bosib yuzimga.
Padarkushdan pana qilib
Singlim deymi,
Ulug‘beking quchgayman,
G‘ichir-g‘ichir tishimdagi
Onam deymi,
Hamdard-u hamxonam deymi,
So‘lig‘imsan, Vatanim…
Oftobdan ham o‘zing mehri
Ilig‘imsan, Vatanim.
Sen Mashrabsan,
O‘tgan kuning — o‘tgan kundir,
Xalqda tumor,
O‘z boshingga yetgan kun,
Qodiriyni bergan zamin,
Balxda dorga osilgan.
Qodiriyni sotgan kun.
Navoiysan, shoh yonida
Qo‘lin bog‘lab,
Faqirni duo qilgan.
Yassaviysan, meniki deb,
Dilin dog‘lab,
Yetaklashib ketgan kun,
Ko‘ringan da’vo qilgan,
Voh bolam! deb aytolmagan
Ming bir yog‘i ochilmagan
Dudug‘imsan, Vatanim…
Qo‘rig‘imsan, Vatanim.
Sen — shoxlari osmonlarga
Sen Xo‘jandsan,
Tegib turgan chinorim,
Chingizlarga Darbozasin ochmagan,
Ota desam, O‘g‘lim deb,
Temur Malik orqasidan
Bosh egib turgan chinorim,
Sirdaryoga sakragan.
Qo‘ynimdagi iftixorim,
Muqannasan qorachig‘i
Bo‘ynimdagi tumorim,
Olovlarga sachragan,
O‘zing mening ulug‘lardan
Shiroqlarni ko‘rgan cho‘pon:
Ulug‘imsan, Vatanim!
Cho‘lig‘imsan, Vatanim.
Шейх Мухаммад Садык Мухаммад Юсуф
|
Намоз энг улуг ибодат: Мусульмон йигит-кизларнинг дин китоби Автор: Шейх Мухаммад Садык Мухаммад Юсуф Жанр: Ислам (мусульманство) Издательство: Диля Год: 2013 Страниц: 96 Дата загрузки: 16 марта 2016 |
Издание представлено на узбекском языке. |
|
|
Счастливая семья: Книга на узбекском языке Автор: Шейх Мухаммад Садык Мухаммад Юсуф Жанр: Разное Издательство: Hilol-Nashr нашриети Год: 2013 Страниц: 504 Дата загрузки: 28 марта 2016 |
Вашему вниманию предлагаем книгу Шайх Муххамад Содик Муххамад Юсуф «Бахтиер оила» на узбекском языке. |
|
|
Ижтимоий одоблар: Книга на узбекском языке Автор: Шейх Мухаммад Садык Мухаммад Юсуф Жанр: Ислам (мусульманство) Издательство: Hilol-Nashr нашриети Год: 2013 Страниц: 456 Дата загрузки: 17 августа 2015 |
Вашему вниманию предлагаем книгу Шайх Муххамад Содик Муххамад Юсуф «Ижтимоий одоблар» на узбекском языке. |
|
|
Основы исламской веры Автор: Шейх Мухаммад Садык Мухаммад Юсуф Жанр: Ислам (мусульманство) Издательство: Диля Год: 2014 Страниц: 544 Дата загрузки: 24 июля 2015 |
Стремиться к чистой акийде (вероубеждению) и истинному Исламу на основе единства акийды признанных мазхабов фикха, объединенных в единый убежденческий мазхаб Ахлус сунна вал джамаа. |
|
Xalqimizning sevimli shoiri Muhammad Yusufning sara she’rlar to’plamini sizlarga ilindik marhamat.
Mundarija
- 1 Onamga xat Muhammad Yusuf
- 2 Onajon
- 3 Lolaqizg`aldoq
- 4 Biz baxtli bo`lamiz Muhammad Yusuf
- 5 Vatanim
- 6 Onaizor
- 7 Muhabbat
- 8 Suvpari
- 9 Sevgi sadosi
- 10 Muhabbat sen chiroyli
- 11 O`lsamu unutsang…
- 12 Onamga
- 13 Ko`klamoyim
- 14 Shukr deysan sen qachon?
- 15 Tavallo
- 16 Tilak
- 17 Mening ertagimsan
- 18 O`lan
- 19 Erka kiyik
- 20 Kumush
- 21 Armonlaring bor
- 22 Men bittadurman
- 23 Bir qiz yig’lar
- 24 Turkman qiz
- 25 O’zbek haqida ballada
- 26 Iqror
Onamga xat Muhammad Yusuf
Men sizni o’ylayman shomu saharda,
Ona, sog’insam ham bora olmayman,
Tunlari charog’on shunday shaharda,
Hech kimga ko’nglimni yora olmayman.
Men siz aytgandayin hammani sevdim,
Hammaga ishondim, mana oqibat:
O’z do’stim uyiga ko’mildi sevgim,
Kun bo’lib ko’ksimni kuydirdi nafrat.
Boshimdan o’tgani ko’kka ham ayon,
Yulduzlar qiqirlab kular oqbadan:
Men — zangor yaylovda olis, bepoyon,
Uyuridan ajrab qolgan qulunman…
Mana, ketayapman tosh yo’lda ko’zim,
Qadamim moshinlar yo’rg’asiga mos.
Yig’lasam yupatib o’zimni o’zim,
Pishqirib qo’yaman toychoqlarga xos.
Va sizni o’ylayman shomu saharda,
Ona, sog’insam ham bora olmasdan.
Tunlari charog’on shunday shaharda
Hech kimga ko’nglimni yora olmasman…
Ha, sevgi haqida. U dilga ne zeb,
Kuyinmang, ne iloj qilmasa nasib.
Baxtimga hamisha Siz sog’ bo’ling deb,
Sog’ingan o’g’lingiz — Muhammad Yusuf.
Onajon
Topmoq — yo‘qotmoqdir,
Yo‘qotmoq – topmoq,
Sen so‘lib,
Men yashab,
To‘lishimga boq.
Sensiz topganimdan
Ko‘proq yo‘qotdim –
Sen meni yupatding,
Seni yig‘latdim,
Sen meni yaratding,
Seni tugatdim.
Uyalmay ONA deb,
Kelishimga boq!..
Sog‘inch haqda she’rlar
Yozdim o‘zimcha,
Mendan peshonangda
Dog‘lar tizimcha.
O‘g‘il bo‘lmay o‘lay,
Attang ming attang.
Qiz tug‘sang netardi,
Ko‘proq qiz tug‘sang!..
Tirgak bo‘lolmadim
Bitta qizingga
Uyalmay shoirman
Deyishimga boq.
Joningdan aylanay,
Turgil jonajon,
Yo‘l qarab bo‘ldimi
Jigarginang qon?
Boqma, ko‘zlarimga
Bemajol, xasta,
Mening topganlarim
Gulmi bir dasta,
Yo‘qotganim senmi
Endi ONAJON?..
O‘z etimni o‘zim
Yeyishimga boq.
Bilsang yuragimni
Bir alam elar.
Buyursang qo‘limdan
Kelmaydi nelar,
Ayt,
Pichan yig‘aymi,
O‘tin yoraymi,
Yerni haydayinmi,
Ko‘k ag‘daraymi?..
Itdek oyog‘ingga
Suykalgim kelar –
Uchib-uchib, mana
Qo‘nishimga boq.
Hech narsa kerakmas,
Bolam, hech deysan.
Endi kech deysan-da,
Endi kech deysan.
Yuzimni bosaman
Muzday yuzingga,
ONAJON,
Zor qilib ketma izingga!
O‘lim oldida ham
G‘amimni yeysan,
Men-chi, jim, taqdirga
Ko‘nishimga boq.
She’rim bitdi,
Xayir,
Do‘stlar xush qoling.
Bedil yashamakka
O‘rganmang menday
Boring,
Volidangiz
Ko‘nglini oling,
Ertaga
Kech qolib
O‘rtanmang menday.
Tavsiya etamiz: Muhammad Yusuf hayoti va ijodi haqida
Lolaqizg`aldoq
Shavkat Rahmon xotirasiga
Mendan nima qolar:
Ikki misra she’r,
Ikki sandiq kitob,
Bir uyum tuproq.
Odamlar ortimdan
Nima desa der,
Men seni o`ylayman
O`zimdan ko`proq –
Lola, lolajonim,
Lolaqizg`aldoq!
Men ketsam, yomondan
Yiroq bo`l, ohu,
Chunki sen chiroyli,
Ko`rkli bir juvon.
Yomon kunlar bir kun
Yaxshi bo`lar-u,
Yomon odam yaxshi
Bo`lmas hech qachon…
Yasha chegarada
Turgandek ogoh,
Lola, lolajonim,
Lolaqizg`aldoq!
Uyda yotibman-u,
Sezib turipman,
Ko`kda kelayotir
Qushlar qaytishib.
Xayrlar yog`dirib
Qanotlaridan,
Xasta shoiriga
Vido aytishib.
Bor, mening uchun ham
Ularga qo`l qoq –
Lola, lolajonim,
Lolaqizg`aldoq!
Ularni men yana
Ko`rarmanmi-a,
Ayvondan odamdek
Kuzatolmadim.
Kuz. To`ylar boshlandi.
Yuragim pora –
Bitta qizimni ham
Uzatolmadim…
Demak, taqdir ekan
To`y ko`rmay o`lmoq,
Lola, lolajonim,
Lolaqizg`aldoq!
Biroq, ko`nglim sezar,
Mendan keyin ham,
Bir kun bu hovliga
Odam to`ladi.
Hali to`ylar qilib
Charchaysan, erkam,
Mening qizlarim eng
Baxtli bo`ladi!
Kelinlar ko`ylagi
Ruhimday oppoq –
Lola, lolajonim,
Lolaqizg`aldoq!
Gulim, yaqinroq kel,
Qara, ne savdo,
Bu ajib ishlarni
Dil lavhiga yoz:
Kimga qasr yetmas,
Kimga mol-dunyo,
Menga esa havo
Yetmaydi, xolos.
Tiriklar mudroqda,
O`liklar uyg`oq –
Lola, lolajonim,
Lolaqizg`aldoq!
Ko`ksim kuyib borar,
Ko`krak yonmoqda,
Ayting do`xtirlarga,
Yorishsa yorsin!
Jism o`z ulfati –
Jondan tonmoqda.
Bechora jon endi
Qayerga borsin.
Endi osmon yiroq,
Endi yer yumshoq –
Lola, lolajonim,
Lolaqizg`aldoq!
Bunu xayot derlar,
Unutma aslo,
Bir kun ochilasan,
Bir kun so`lasan.
Qalbimda-ku, faqat
Sen eding tanho,
Qabrim ustida ham
O`zing bo`lasan.
Sen bizning sevgidan
Xotira – bayroq,
Lola, lolajonim,
Lolaqizg`aldoq!
Ayol qalbing bilan
Suv kech, olov kech,
G`am kelsa boshingdan
Xushing uchmasin.
Xudodan so`radim:
Mendan keyin hech,
Nomard kimsalarga
Ishing tushmasin.
Ularning qo`lida
Hamisha tuzoq,
Lola, lolajonim,
Lolaqizg`aldoq!
Ishing tushsa, inim
Muhammadga bor,
Shoirlar ichida
Ishonganim shu.
Biroz ichishini
Aytmasa agar,
Ko`ksi tiniq bola,
Halol bola u.
Faqat sal soddaroq,
Faqat sal yoshroq,
Lola, lolajonim,
Lolaqizg`aldoq!
Jon so`ngi boshpana
Toparkan ongda,
U yurak ostida
Derdim men bo`lsam.
Ajablanma agar
Ertaga tongda
Seni o`pib, O`shni
Quchoqlab o`lsam!..
O`tinchim – tepamda
Yig`lama uzoq,
Lola, lolajonim,
Lolaqizg`aldoq!
Biz baxtli bo`lamiz Muhammad Yusuf
Mayli-da, kimgadir
Yoqsa,
Yoqmasa,
Ularga qo`shilib
Yig`lasharmidik.
Biz baxtli bo`lamiz
Xudo xohlasa,
Xudo xohlamasa
Uchrasharmidik…
Rayhon hidlaringni
Yo`llarimga sep,
Kut meni,
Har oqshom,
Ko`kka oy chiqqan.
Faqat,
Yig`lamagin,
Gunohim ne deb,
Aybing –
Onang seni
Chiroyli tuqqan!..
Menga
Bir tabassum
Hadya et, ey yor,
Nur tomsin
Lablaring
Sohillaridan.
O`zing ayt,
Senday qiz
Yana qayda bor,
Kipriklari uzun –
Kokillaridan?..
Iymanib yashama
Xayol pinjida,
Yoyil,
Yayra jonim,
O`rtanma g`amda.
G`iybatlarga chida,
Tuhmatga chida,
Sen bittasan, axir,
Yorug` olamda.
Men esa
Oshig`ing sening –
Eng g`arib.
Tundan so`z
Qarz olib,
Tongga tutguvchi.
Sening yonimda ham
Seni axtarib,
Sening yoningda ham
Seni kutguvchi.
Ista,
Tiz cho`kaman
Hozir oldingda.
Sevdim,
Sevganimdan
Uyalmoq nechun.
Barcha farishtalar
Sening qalbingda
Ijarada turgan
Qizlar men uchun!..
Biz baxtli bo`lamiz
Xudo xohlasa,
Xudo xohlamasa,
Uchrasharmidik?!
Vatanim
Men dunyoni nima qildim,
O`zing yorug` jahonim,
O`zim xoqon,
O`zim sulton,
Sen taxti Sulaymonim,
Yolg`izim,
Yagonam deymi,
Topingan koshonam deymi,
O`zing mening ulug`lardan
Ulug`imsan, Vatanim…
Shodon kunim gul otgan sen,
Chechak otgan izimga,
Nolon kunim yupatgan sen,
Yuzing bosib yuzimga.
Singlim deymi,
Onam deymi,
Hamdardu hamxonam deymi,
Oftobdan ham o`zing mehri –
Ilig`imsan, Vatanim.
Sen Mashrabsan,
Xalqda tumor,
Balxda dorga osilgan,
Navoiysan, shoh yonida
Faqirini duo qilgan.
Yassaviysan, meniki deb,
Ko`ringan da’vo qilgan,
Ming bir yog`i ochilmagan
Qo`rig`imsan, Vatanim.
Sen Ho`jandsan,
Chingizlarga
Darvozasin ochmagan,
Temur Malik orqasidan
Sirdaryoga sakragan,
Muqannasan qorachig`i
Olovlarga sachragan,
Shiroqlarni ko`rgan cho`pon
Cho`lig`imsan, Vatanim.
Kim Qashqarni qildi makon,
Kim Enasoy tomonda,
Jaloliddin – Qurdistonda,
Boburing – Hindistonda,
Bu qanday yuz qarolig` deb
Yotarlar zimistonda,
Tarqab ketgan to`qson olti
Urug`imsan, Vatanim…
O`g`lim desang osmonlarga
G`irot bo`lib uchgayman,
Chambil yurtda Alpomishga
Navkar bo`lib tushgayman,
Padarkushdan pana qilib
Ulug`beging quchgayman,
G`ichir-g`ichir tishimdagi
So`lig`imsan, Vatanim…
O`tgan kuning – o`tgan kundir,
O`z boshingga yetgan kun,
Qodiriyni bergan zamin,
Qodiriyni sotgan kun.
Qo`lin bog`lab,
Dilin dog`lab,
Yetaklashib ketgan kun,
Voh bolam! deb aytolmagan
Dudug`imsan, Vatanim.
Yoningda qon yig`lagan bir
Shoiringga qarab qo`y,
Gar Qo`qonga yo`ling tushsa,
Detdomlarni so`rab qo`y.
Hech bo`lmasa Usmon hokin
Keltirmoqqa yarab qo`y,
Olislarda qurib qolgan
Qudug`imsan, Vatanim…
Sen – shoxlari osmonlarga
Tegib turgan chinorim,
Ota desam,
O`glim deb,
Bosh egib turgan chinorim,
Qo`ynimdagi iftixorim,
Bo`ynimdagi tumorim,
O`zing mening ulug`lardan
Ulug`imsan, VATANIM !
Onaizor
Ko`nglim qolsa bulbuldan ham guldan ham,
Qolar bo`lsam bir kun axir tildan ham…
Agar bir zot yig`lasa chin dildan ham –
Onam yig`lar, onam yig`lar, onam u…
Sig`may qolsam shunday keng bu jahona,
Osmonlarga ruhim bo`lsa ravona,
Jonsiz tanim ustida ham parvona –
Onam yig`lar, onam yig`lar, onam u…
Tonar bo`lsa qo`limdagi tor, dunyo,
Uch kun o`tmay unutgay do`st-yor, dunyo.
Yeru ko`kni titratib zor-zor, dunyo –
Onam yig`lar, onam yig`lar, onam u…
Gulday kulib yurmasmidi, o`g`lim deb,
Ko`rib ko`nglim to`lmasmidi, o`g`lim deb,
Onang o`lsa bo`lmasmidi, o`glim deb
Onam yig`lar, onam yig`lar, onam u…
Ko`nglim qolsa bulbuldan ham guldan ham,
Qolar bo`lsam bir kun axir tildan ham…
Agar bir zot yig`lasa chin dildan ham –
Onam yig`lar, onam yig`lar, onam u…
Muhabbat
Muhabbat, ey go`zal iztirob,
Ey ko`hna dard, ey ko`hna tuyg`u.
Ko`kragimga qo`lingni tirab,
Yuragimni to`kib qo`yding-ku.
Qancha ko`zlar menga zor edi,
Na g`am, na anduhim bor edi.
Qushday yengil ruhim bor edi,
Chok-chokidan so`kib qo`yding-ku.
Ne qilarding menga tegib sen,
Yengilmagan edim — yengib sen,
Boshlarimni yerga egib sen.
Qomatimni bukib qo`yding-ku.
Sen men uchun bir xayol eding,
Yaxshi bor yo yaxshi qol eding,
Jon kerakmi — mana ol endi,
Qiynar bo`lsang qiynab to`yding-ku.
Bilmam, nima edi maqsading:
Menga bir juft guling asrading,
Birin otin Kumush atading,
Birin ismin Zaynab qo`yding-ku!
Muhabbat, ey go`zal iztirob,
Ko`chang kezdim sarson, dovdirab,
Yuzlarimga yuzlaring tirab,
Ko`zlarimni boylab qo`yding-ku!..
Suvpari
Seni hech kim sevolmaydi meningdek:
Vaslingga zor bu oshiqlar, ehtimol,
Poyingga tiz cho`kib yig`lar, ehtimol,
Lekin sodiq bo`lolmaydi meningdek!..
Aldanma yor, aldamchilar makriga,
Malak bo`lma bevafo ishq shahriga,
Ular seni bir bossa bas bag`riga,
Seni hech kim sevolmaydi meningdek.
Yo`ling kesib o`tsam — o`zim hijolat,
Uzoqdan bir seni ko`rsam kifoyat,
Bir nigohing o`zi menga inoyat,
Seni hech kim sevolmaydi meningdek.
Joningga jon bo`lmayman-u, sevaman,
Yoningga bir kelmayman-u, sevaman,
Ismingni ham bilmayman-u, sevaman,
Seni hech kim sevolmaydi meningdek.
Sen ko`kdagi harir ko`ylak, hur-pari,
Ko`k ko`ldagi tinib qolgan suvpari.
Muhammadning ko`nglidagi dilbari,
Seni hech kim sevolmaydi meningdek.
Sevgi sadosi
Gulim, mehr ko`zda degani yolg`on,
Mening dilimda hech o`chmas yolqinsiz,
Qancha ko`rishmasak shuncha qadrdon,
Qancha olis bo`lsak, shuncha yaqinsiz.
Devona oshiqman, men bir devona,
Ayting sizdan bo`lak kimim bor yana?..
Siz yo`q chog`imdagi dunyom begona,
Siz yo`q bog`imdagi gullar yoqimsiz.
Siz achchiq qismatim, siz iztirobim,
Siz shirin dardimsiz, shurin azobim,
Siz mening ko`klardan topgan oftobim,
Yerlarda yo`qotgan ko`zmunchog`imsiz.
Yodimda kechagi sho`xliklaringiz,
Ko`ksimni kuydirgan kipriklaringiz,
Siz o`sha — Orzusi oydan oydin qiz,
Siz o`sha — kulgusi qo`ng`irog`imsiz.
Siz o`sha ko`zimning kiftida turgan,
Siz o`sha ko`nglimga ko`ngli in qurgan.
To`kilay deb tilim uchida turgan
She’rimsiz, bir umr bitmas ohimsiz…
Muhabbat sen chiroyli
Muhabbat, sen chiroyli,
Muhabbat, sen go`zalsan.
Tag`in bir zum turaylik,
Gapirmayman, uyalsang…
So`ng ketarmiz. Sezdimki
Men orzuga yetmadim.
Seni shunday sevdimki
Qo`lingdan ham tutmadim.
Qo`ling… sening qo`llaring,
Muloyimdir ehtimol.
Ayri tushdi yo`llarim,
Sevar yorim, yaxshi qol.
Muhabbat, unut meni,
Va men ham… unutmayman.
Tushlaringda kut meni,
Tushlaringga kirgayman…
Muhabbat, sen chiroyli,
Muhabbat, sen go`zalsan.
Kel, ko`rishib turaylik,
Salomlashmay, uyalsang.
O`lsamu unutsang…
O`lsamu unutsang menday yigitni,
Yog`ar yo`llaringga afsus-anduxim.
Oq tulporday minib oppoq bulutni,
Uyingning ustidan o`tadi Ruhim…
Unga nima deysan, bevafo yorim?
O`lsamu unutsang menday yigitni,
Qaro tuproq silab yotsa kuragim,
Sen o`choq oldida chaqqan gugurtni
Uchida lovillab tursa yuragim…
Shunga nima deysan, bevafo yorim?
Sen Xudo emassan axir, o`ylanma,
Jonimning rishtasi qo`lida uning,
Ammo Muhammadsiz o`tmaydi kuning,
Kel, mayli men o`lmay, sen ham qiynalma —
Shunga nima deysan, bevafo yorim?..
Onamga
Oh, mening ortimdan ovvora onam,
Bir parcha yuragi ming pora onam.
Bir baloni ko`rib yorug` dunyoda,
Toshkanni ko`rmagan bechora onam,
Bolang bo`lib bir bor boshlab keldimmi,
Endi men ham senga o`g`il bo`ldimmi!..
Garchi bisotingda «bayram» so`zi yo`q,
Bilaman, kutasan sandal to`la cho`g`,
Menda yurak deganlarin o`zi yo`q:
Men sovg`a bermagan qiz yo`q bu oqshom,
Senga na gul berdim, na shirin kalom,
Endi men ham senga o`g`ilmi, onam?..
Deysan: olislarda omon yursang bas,
Yodingga tushsam goh yo`qlab tursang bas,
Bolam, senga hamma qiladi xavas…
Axir, mening dardim She’r emas faqat,
Men mashhur shoirmas — mashhur beshafqat,
Endi men ham senga o`g`ilmanmi, ayt?…
Sha`ningga she’r bitdim. U seni topsin,
Poyingga tiz cho`kib, qo`lingni o`psin.
Undan ham ulug`im borligin ko`rsin,
Men uchun ham aziz holingni so`rsin,
Sensiz g`arib ko`nglim ko`ngilmi, onam,
Endi men ham senga o`g`ilmi, onam!..
Ko`klamoyim
Ozod Sharafuddinovga
Sochimda oq, men bahordan o`tindim:
Ko`klamoyim, ko`kingdan ber bir chimdim.
Qor qo`ynida seni qo`msab o`kindim,
Ko`klamoyim, ko`kingdan ber bir chimdim.
Ko`nglimga ko`k binafshalar sochilsin,
Kokiliga tolpopukdan soch ilsi,
Boychechakka borar yo`llar ochilsin
Ko`klamoyim, ko`kingdan ber bir chimdim.
Fasl boshi, ham oxiri o`zingsan,
Majnunlarning yo`ldoshi ham o`zingsan.
Laylilarning sirdoshi ham o`zingsan,
Ko`klamoyim, ko`kingdan ber bir chimdim.
Kel-da, endi sog`intirmay odamni,
Sen yo`g`ingda bir g`am bosdi yelkamni,
Qorlar kurab ko`mib keldim otamni…
Ko`klamoyim, ko`kingdan ber bir chimdim.
Ko`king bilan kiyintiray dalamni,
Oyoqyalang suyuntiray bolamni,
O`zing olgin ko`ksimdagi alamni,
Ko`klamoyim ko`kingdan ber bir chimdim.
Ginam yo`qdir kuzda ketgan oqqushdan,
Iymanmasin qayta eshik qoqishdan.
Qumri bilan birga chiqdik bu qishdan,
Ko`klamoyim, ko`kingdan ber bir chimdim.
Jon ustiga asrab yuray ko`kni men,
To`yib-to`yib ko`zga suray ko`kni men.
Yana senga yetamanmi-yo`qmi men,
Ko`klamoyim, ko`kingdan ber bir chimdim.
Dil yayrasin dala dashting yasanib,
Yalpizlaring suv bo`yiga yastanib,
Ikki misra bayt bitay bir maqtanib,
Ko`klamoyim, ko`kingdan ber bir chimdim!..
Shukr deysan sen qachon?
Ta’magirni tortqilab,
Nafsi qo`ymas deydilar.
Nokas o`zi to`ysa ham,
Ko`zi to`ymas deydilar.
Boq bir yorug` olamga —
Kimlar zo`rg`a kun ko`rar.
Odamlar bor, bog`dagi
Bulbuldan ham pul so`rar.
Yolg`on dunyo — bu dunyo,
Arzon dunyo — bu dunyo.
Ne-ne hokim, beklardan
Qolgan dunyo — bu dunyo.
Kiprikdan ham qisqadir
Molu dunyo yo`llari.
Ibrat bo`lsin Iskandar
Ochiq ketgan qo`llari!..
Uzat deysan, ber deysan,
Hech qo`ymading odamzod.
Tuya to`ydi, fil to`ydi,
Sen to`ymading, odamzod.
Shukr qilar hattoki
Qumursqa-parrandalar.
Shukr deysan sen qachon,
Xom sut emgan bandalar?..
Bu uch kunlik dunyoda
Savlatigga kerilma.
Qasr qurma, bog` qoldir,
Davlatingga kerilma.
O`z elingni qaqshatsang,
Xor bo`lasan o`zing ham.
Bir kun shu el mehriga
Zor bo`lasan o`zing ham!..
Tavallo
Oq yo`rgakka o`ragansan o`zing bizni,
Ham oq yuvib-taragansan o`zing bizni.
Beshigimiz uzra bedor ona bo`lib,
Kunimizga yaragansan o`zing bizni.
Fidoying bo`lgaymiz seni, O`zbekiston,
Hech kimga bermaymiz seni, O`zbekiston!..
Qalqoning bor, kim qasd qilsa gar joningga,
Alpomishlar ruhi yor har o`g`loningga.
Asragaymiz giyohing ham gulday o`pib,
Yovlar yaqin yo`lolmagay qo`rg`oningga.
Adoying bo`lgaymiz seni, O`zbekiston,
Hech kimga bermaymiz seni, O`zbekiston.
Tuzing totib, unutganlar xor bo`ladi,
Ko`zlariga ikki dunyo tor bo`ladi.
Shodon daming ko`rolmagan yurtfurushlar
Bir kun bir kaft qumlog`ingga zor bo`ladi.
Yoningda turgaymiz seni, O`zbekiston,
Hech kimga bermaymiz seni, O`zbekiston!..
Gul ko`ringan dashtingdagi giyoh-xasdir,
Soddadilu ulug`vorlik senga xosdir.
Sevamizki, cho`llaring ham bizga jannat,
Tuprog`ing ham Makka misol muqaddasdir.
Onadek ko`rgaymiz seni, O`zbekiston,
Hech kimga bermaymiz seni, O`zbekiston!
Tilak
Har kimning ham sochlariga oq tushsin,
Ajin tushsin yuzlariga, dog` tushsin.
Har kimning ham quvvat ketib belidan,
Qo`llariga aso — bir tayoq tushsin.
Imoni sof, yuzga kirib yorug` yuz,
To`ylar ko`rib yelkasidan tog` tushsin.
Jismiga so`nggi safar oldidan
O`z bolasin qo`lidan tuproq tushsin…
Mening ertagimsan
Mening shodligimsan, bolaligimsan,
Mening g`ussam o`zing, mening armonim.
Seni osmonimga olib ketaman,
Yerda bizga kun yo`q, kun yo`qdir, jonim!..
Xato qildimmikan men erta kelib,
Yo sen adashdingmi kelib keyinmi?
Goho kimliging ham bo`lmaydi bilib,
Inim deymi seni, sevgilim deymi?
Ket, deb haydolmasam netaman,
Kel, deb aytolmasam netaman.
Seni osmonimga olib ketaman,
Seni osmonimga olib ketaman…
O`ylamay deymanu o`ylamay bo`lmas,
O`tsang sen tomon bir bo`ylamay bo`lmas.
Sen mening hammadan yashirgan sirim,
Mening ertagimsan, so`ylamay bo`lmas.
Ket, deb haydolmasam netaman,
Kel, deb aytolmasam netaman.
Seni osmonimga olib ketaman,
Seni osmonimga olib ketaman!..
O`lan
To`ylarni hammadan ham,
Oy qizlar xush ko`rarmish.
Bitta qiz erga tegsa,
Qirqta qiz tush ko`rarmish.
To`yhovlida kuy tinib,
So`nganida olovlar.
Qirq suluvni yig`latib,
Ketar ekan kuyovlar.
Singillarim yig`lamang,
Yig`lasangiz xafaman.
Sharqni kezib sizlarga,
O`zim kuyov topaman.
Oq tilaklar bor bo`lsa,
Omon bo`lsa umidlar,
Izingizga zor bo`lar,
Muhammaddek yigitlar.
Erka kiyik
Erka kiyik, maylimi bir erkalasam,
Majnun bo`lib sahrolarga yetalasam,
Bu dunyoda birday g`arib men ham, sen ham,
Erka kiyik, maylimi bir erkalasam?..
Sening ko`zing qora, mening ko`zim qora,
Sening bag`ring yara, mening bag`rim yara,
Bu dunyoda sen bechora, men bechora!..
Erka kiyik, maylimi bir erkalasam?..
Shamol emas, izing quvib yurdi kamon,
Sayyod mening kulbamni ham qildi vayron.
Sening joning , mening jonim — omonat jon,
Erka kiyik, maylimi bir erkalasam?..
Kel, yig`laymiz birgalashib yantoqlarga,
Sahrolarda qurimagan buloqlarga,
Ikkalamiz yaralganmiz qiynoqlarga,
Erka kiyik, maylimi bir erkalasam?..
Umrimizning barcha yo`li, so`qmog`i cho`g`,
Cho`g`dan qo`rqma, beyuz qo’ygan qopqondan qo`rq.
Bu dunyoda senga do`st yo`q, menga do`st yo`q,
Erka kiyik, maylimi bir erkalasam?..
Soch oqardi, dildosh kutib ko`zim toldi,
Yuragimdan to`kilmay ne so`z qoldi,
Yo`l so`ngida, hech bo`lmasa o`lim oldi,
Erka kiyik, maylimi bir erkalasam?..
Kumush
Marg`ilonda Kumushni ko`rdim,
Ko`ziga yosh olib turibdi.
Sochlarini maydalab o`rib,
Otabekni kutib yuribdi.
Tongda turib qalam qoshiga
O`sma qo`ygan ekan quribdi,
Ko`zdan oqqan achchiq yoshlari
O`smasini yuvib turibdi…
Meni bir o`y qiynaydi yomon,
Yana yurak o`ynaydi yomon.
Qo`yvor zamin, qo`yvor osmon,
Men uyimga yetaman qachon?
Meni bir o`y qiynaydi yomon,
Yurak yana o`ynadi yomon.
Toshkentga qiz berma Marg`ilon —
Qodiriy yo`q, Zaynablar omon!
Armonlaring bor
Yurtim, ado bo’lmas armonlaring bor,
Toshlarni yig’latgan dostonlaring bor,
O’tmishingni o’ylab og’riydi jonim,
Ko’ksing to’la shahid o’g’lonlaring bor.
Bag’rim o’rtar bir o’y bahor ayyomlar,
Oy borgan yoqlarga termulib shomlar.
Aybin bilmay ketgan Akmal Ikromlar,
Fayzullodek mardi-maydonlaring bor…
Yurtim, ko’nglingdek keng osmonlaring bor,
Yulduzni yig’latgan dostonlaring bor.
Osmonlaringdan ham diydoringga zor,
Jayrondek termulgan Cho’lponlaring bor.
Qo’ling qadog’iga bosay yuzimni,
Onamsan-ku, og’ir olma so’zimni,
Qayinbarglar yopib qaro ko’zini
Olislarda qolgan Usmonlaring bor.
Alhazar, alhazar, ming bor alhazar,
Ana, yurishibdi kiyganlari zar,
Qodiriyni sotib shoir bo’lganlar —
Mehrobingdan chiqqan chayonlaring bor…
Qurboning bo’layin, ey onajonim,
Sening faryodlaring, mening fig’onim,
O’tmishingni o’ylab o’rtanar jonim,
Aytsam ado bo’lmas dostonlaring bor.
Men bittadurman
Sanam, sochingdan ham shaydolaring ko’p,
Husning oshiqlari — adolaring ko’p.
Nimang ko’p, ko’yingda gadolaring ko’p,
Ammo men bittaman, men bittadurman.
Bek yigit bir sening poyingda xorman,
Garchi diydoringga mushtoqu zorman,
Men beun sevarman, men jim sevarman,
Qiyomatgacha shul sukutdadurman.
Deydilar: muhabbat bilmas masofa,
Ayriliqni pisand qilmas masofa.
Kelursan o’zing deb bir kun insofa —
Gohi Toshkent, gohi Urgutdadurman.
Tiling bilmasam ham tushungandayman,
Sen bilan gohi do’st tutingandayman.
Gohi bu do’stlikdan o’kingandayman,
Ming bir xayol ichra ming bittadurman.
Suymoq — bu gulxanda kuymoq azali,
Men shahar erkasi, sen tog’ go’zali.
Eslab yur yodingga tushgan mahali —
Shaydolaring ko’p-u, men bittadurman!..
Bir qiz yig’lar
Bir qiz yig’lar buloq boshida,
Ma’yus majnuntollar qoshida,
Ko’ngi ohi ko’zin yoshida:
Bevafo ko’p ekan dunyoda…
Nigohida oftoblari bor,
Nolishlarin javoblari bor,
So’ngan sevgi azoblari bor,
Bevafo ko’p ekan dunyoda…
Tovoniga tushgan kokillar,
Qizginaga qo’shilib yig’lar,
Bir so’z dilga sanchadi tig’lar —
Bevafo ko’p ekan dunyoda…
Dildan ko’chib ketsa xayollar,
Yomonga yo’q ekan jazolar,
Yolg’on dunyo ekan dunyolar,
Bevafo ko’p ekan dunyoda.
Ermak ekan endi Laylolar,
Majnun g’arib kezgan sahrolar,
Ertak ekan Tohir-Zuhrolar,
Bevafo ko’p ekan dunyoda…
Bir qiz yig’lar buloq boshida,
Ma’yus majnuntollar qoshida.
Ko’ngil zori ko’zin yoshida:
Bevafo ko’p ekan dunyoda.
Qo’y yig’lama mening jon singlim,
Men ham sendek bag’ri qon singlim.
Menga ham yo’q mehribon singlim,
Bevafo ko’p ekan dunyoda,
Muhabbat yo’q ekan dunyoda!
Turkman qiz
Aylanaman, Sharqni kezib aylanaman,
Iboli bir yor topolmay o’ylanaman.
O’z yurtimning suluvlari til uqmasa,
Uzun ko’ylak turkman qizga uylanaman…
Ko’zim tushsa yuzlarin lov-lov yonadi,
Yelkasida qirqta chaman tovlanadi,
Kesilmagan kokillari to’lg’onadi,
Uzun ko’ylak turkman qizga uylanaman…
U elining urflarini qilmaydi xor,
Beshigi hech allasiga bo’lmaydi zor,
Qoshida momosi qo’ygan o’smasi bor,
Uzun ko’ylak turkman qizga uylanaman…
U ajralib turar turfa gul ichida,
Oftob chiqib, oftob botar kulgichida,
O’z tilida gapirmaydi til uchida,
Uzun ko’ylak turkman qizga uylanaman…
Bir xil libos kiymish ko’rdim nechalari
Oybaldog’i yonib turar kechalari.
Yashnab ketar yursa Toshkent ko’chalar
Uzun ko’ylak turkman qizga uylanaman.
Go’shangaga kirganimda yorga yetib,
Menga o’lan so’ylab berar yodlar etib
Bobolarim ruhlarini shodlar etib,
Uzun ko’ylak turkman qizga uylanaman.
O’zbek haqida ballada
Qiyosi yo’q uning mehri bir daryo,
O’xshasa o’ziga o’xshaydi O’zbek.
Boshqa millatlarni bilmadim, ammo,
Dunyoda bolam deb yashaydi O’zbek!
O’nta bo’lsa o’rni boshqa uningchun,
O’g’lim otashimdan yaralgan uchqun.
Qizim parilardan chehrasi gulgun,
Qoshlari qalam deb yashaydi O’zbek!
Bir qo’lda belanchak, bir qo’lda Qur’on,
Bir elkada ketmon, birida iymon.
Barchaga barobar oftobsimon,
Yashnasin olam deb yashaydi O’zbek!
Bobolari qaysi yigitlardan kam,
Momolari hushro’y yuzdan oshsa ham.
Zurryodlari bo’lsa bitta uyga jam,
To’shak yetmay to’nin to’shaydi O’zbek!
Ehtirom etganga ehromlari bor,
Kekkayganga bo’yin egmaydi zinhor.
Beshik to’la jajji islomlari bor,
Tosh o’tmas qo’rg’onga o’xshaydi O’zbek!
Qiyosin topdingmi aytgin Muhammad?
O’xshasa o’ziga o’xshaydi O’zbek.
Yomon sher yozsang ham betingdan o’pib,
Kam bo’lma bolam deb yashaydi O’zbek!
Iqror
O, ota makonim.
Onajon o‘lkam,
O’zbekiston, jonim to‘shay soyangga.
Senday mehribon yo‘q,
Seningdek ko‘rkam.
Rimni alishmasman bedapoyangga.
Bir go‘sha suv bo‘lsa, bir go‘sha qirlar,
Qancha yurtni ko‘rdim, qancha taqdirlar.
Qayga borsam suyab, boshni tik tut deb,
Tog‘laring ortimdan ergashib yurar.
Ko‘rdim suluvlarning eng faranglarin.
Yo xudbinman men yo bir sodda kasman men –
Parijning eng go‘zal restoranlarin, B
itta tandiringga alishmasman men.
Na gapga ko‘nayin,
Na til bilayin,
Ko‘zdan uyqu qochdi, dildan halovat —
Uch kunda sog‘insam nima qilayin,
Chala qolar bo‘ldi hamma sayohat.
Bildimki, baridan ulug‘im o‘zing,
Bildimki, yaqini shu tuproq menga.
Bahorda Baxmalda tug‘ilgan qo‘zing,
Arab ohusidan azizroq menga.
Sen bilan o‘tgan har kun bayram — bazm,
Sensiz bir on qolsam vahmim keladi.
Seni bilganlarga qilaman ta’zim,
Seni bilmaslarga rahmim keladi.